ΑBSTRACT - ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η μελέτη αυτή επικεντρώνεται στις μαρτυρίες της Γαλλίδας εθελόντριας Mme Jean Antoniades (1925) η οποία προσέφερε τις υπηρεσίες της σε πέντε νοσοκομεία της Σμύρνης. Στο έργο της "La fin d'une civilisation ou la mort de Smyrne" περιγράφει με παραστατικό τρόπο την καταστροφή της πόλης. Στην πρώτη ενότητα ακολουθώντας τις γυναικείες μαρτυρίες του 19ου αιώνα στην Οθωμανική επικράτεια, διαπιστώνουμε τον εκρηκτικό και ανεξέλεγκτο τρόπο που εκδηλώνονται τα φαινόμενα βίας και κοινωνικού ρατσισμού. Η σφαγή της Σμύρνης και η πυρπόληση της πόλης, δεν ήταν αποτέλεσμα μιας απροσδόκητης πολιτικής του 20ου αιώνα. Αυτό τεκμηριώνεται ήδη από τις μαρτυρίες μεγάλου αριθμού δυτικών περιηγητριών του 19ου αιώνα, οι οποίες έζησαν, εργάστηκαν ή επισκέφτηκαν τη Σμύρνη. Στις περιγραφές τους επισημαίνεται ο κοσμοπολίτικος και πολυπολιτισμικός χαρακτήρας της πόλης και εκθειάζεται η ευμάρεια και το εμπορικό πνεύμα των Ελλήνων, των Εβραίων και των Αρμενίων. Αναφέρονται στα χαρέμια, τα γυναικεία επαγγέλματα, τα παζάρια, το εμπόριο του καφέ, το φορολογικό σύστημα, τις θρησκευτικές-πολιτιστικές συγκρούσεις και το σκλαβοπάζαρο και διαπιστώνουν ότι επωλούντο γυναίκες διαφόρων εθνικοτήτων. Όπως επισημαίνουν η πλειονότητα των γυναικών στο σκλαβοπάζαρο της Σμύρνης, ειδικά το 1816 και το 1822, ήταν Ελληνίδες, ορισμένες από τις οποίες, είχαν προσφερθεί ως δώρα στον σουλτάνο Μαχμούτ Β'. Αποκαλυπτικές είναι επίσης και οι γυναικείες μαρτυρίες των αρχών του 20ου αιώνα, που εξετάζονται στη δεύτερη ενότητα, όπως εκείνες για την καταστροφή της Σμύρνης, και ειδικά της Γαλλίδας εθελόντριας Mme Jean Antoniades, η οποία επιβιβάστηκε στο πλωτό-νοσοκομείο Αμφιτρίτη, στο οποίο είχαν βρει καταφύγιο 900 άτομα ενώ η χωρητικότητα ήταν μόνο για 200.
