Ο Μηνάς Αλ. Αλεξιάδης είναι Καθηγητής Λαογραφίας στο Τμήμα Φιλολογίας και διευθυντής του Τομέα Βυζαντινής Φιλολογίας και Λαογραφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Γεννήθηκε στην Κάρπαθο του νομού Δωδεκανήσου. Σπούδασε Μεσαιωνική και Νεώτερη Ελληνική Φιλολογία και Λαογραφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, απ’ όπου αποφοίτησε το 1972 με βαθμό «Άριστα». Σε όλη τη διάρκεια των σπουδών του, λόγω εξαιρέτου επιδόσεως, ήταν υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών. Μετά τη στρατιωτική του θητεία (1973-1975) διορίσθηκε καθηγητής στο Λύκειο Καρπάθου (1975-1977). Το 1976 πήρε πτυχίο Proficiency στην Αγγλική γλώσσα και το 1982 αναγορεύθηκε διδάκτωρ Λαογραφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων με βαθμό «Άριστα». Έκανε συμπληρωματικές σπουδές Κοινωνικής και Πολιτισμικής Ανθρωπολογίας, Εθνογραφίας και Λαογραφίας στο University College και στο London School of Economics του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (1982-1983 και 1989-1990).

Στα Πανεπιστημιακά αυτά Ιδρύματα παρακολούθησε, μεταξύ άλλων, προπτυχιακά, μεταπτυχιακά και μεταδιδακτορικά Μαθήματα, Φροντιστήρια και Σεμινάρια της ειδικότητάς του από τους επιφανείς καθηγητές Δημήτριο Σ. Λουκάτο, Μιχαήλ Γ. Μερακλή, I. Μ. Lewis και Alan Dundes. Τα μαθήματα αυτά συνετέλεσαν στην καλύτερη επιστημονική του συγκρότηση.

Υπηρέτησε ως βοηθός (1977-1982), επιμελητής και λέκτορας (1982-1986) Λαογραφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Το 1986 εξελέγη επίκουρος καθηγητής και το 1992 αναπληρωτής καθηγητής στον Τομέα Λαογραφίας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ίδιου Πανεπιστημίου. Το 1993 εξελέγη αναπληρωτής καθηγητής Λαογραφίας στον Τομέα Ανθρωπιστικών Σπουδών του Παιδαγωγικού Τμήματος Δ. Ε. του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1997 εξελέγη ομόφωνα και παμψηφεί πρωτοβάθμιος καθηγητής.

Το 2008 εξελέγη ομόφωνα, με τιμητική μετάκληση, Καθηγητής Λαογραφίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τον Σεπτέμβριο του 2008 εξελέγη από τον Τομέα Βυζαντινής Φιλολογίας και Λαογραφίας διευθυντής του Σπουδαστηρίου Λαογραφίας της Φιλοσοφικής Σχολής. Διευθύνει επίσης το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Λαογραφίας του Υποτομέα Λαογραφίας.

Το 2012, με εισήγησή του, ιδρύθηκε επίσημα, από το Τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής και τη Σύγκλητο του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ινστιτούτο Λαϊκού Πολιτισμού Καρπάθου, το οποίο έχει έδρα την Κάρπαθο. Σκοπός του Ινστιτούτου είναι η προαγωγή της βασικής θεωρητικής και εφαρμοσμένης επιστημονικής έρευνας του λαϊκού πολιτισμού και η διάδοσή του στον Ελληνικό χώρο, με ιδιαίτερη έμφαση στον χώρο της Δωδεκανήσου και άλλων νησιών του Αιγαίου.

Είναι τακτικός εταίρος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας (Γενικός Γραμματέας του Δ. Σ.), της Αγγλικής Λαογραφικής Εταιρείας, της Αμερικανικής Λαογραφικής Εταιρείας, της Διεθνούς Εταιρείας Λαϊκών Διηγήσεων, της Ελληνικής Ανθρωπιστικής Εταιρείας, της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων, της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων, του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός», της Δωδεκανησιακής Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας (Αντιπρόεδρος του Δ. Σ.), του Πολιτιστικού Ιδρύματος Δωδεκανήσου (Β΄ Αντιπρόεδρος του Δ. Σ.) και της Ένωσης Δωδεκανήσιων Καθηγητών Πανεπιστημίου. Είναι επίσης κριτής του διεθνούς επιστημονικού περιοδικού Folklore.

Μέλος Εξεταστικών Επιτροπών του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών από το 1992 έως το 2010. Εισηγητής και μέλος Εκλεκτορικών Σωμάτων για εκλογή Καθηγητών σε Τμήματα των Πανεπιστημίων Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Μακεδονίας, Ιωαννίνων, Χαροκοπείου, Πατρών, Θεσσαλίας, Θράκης, Ιονίου, Αιγαίου, Δυτικής Μακεδονίας, Πελοποννήσου και Κύπρου.

Συνεργάζεται με ανταλλαγή επιστημονικών πληροφοριών με την Αγγλική Λαογραφική Εταιρεία (Λονδίνο), την Αμερικανική Λαογραφική Εταιρεία (Ουάσιγκτον) και το Nordic Institute of Folklore (Turku Φινλανδίας).

Συνέγραψε βιβλία και μελετήματα για τον Ελληνικό λαϊκό πολιτισμό. Δημοσίευσε επίσης πολλά άρθρα, βιβλιοκρισίες, επιφυλλίδες κ. ά. σε περιοδικά, εφημερίδες, εγκυκλοπαιδείες, προλόγους σε βιβλία και έλαβε μέρος σε Ελληνικά και διεθνή συνέδρια Λαογραφίας και Πολιτισμού (Πρόεδρος Οργανωτικής Επιτροπής σε πέντε από αυτά). Έδωσε ακόμη διαλέξεις και μαθήματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι συνεργάτης Αθηναϊκών και επαρχιακών εφημερίδων.

 Β. Τιμητικές διακρίσεις

•  Το 1982 του απονεμήθηκε το Πανδωδεκανησιακό Βραβείο του Ιδρύματος Μοσκόβη για λαογραφική εργασία του.

• Με εισήγηση της Κοσμητείας του Department of Byzantine and Modern Greek Studies (King’s College London) του απονεμήθηκε από το Academic Board and Council του Πανεπιστημίου του Λονδίνου ο τίτλος Honorary Research Associate την περίοδο 1989 – 1992.
• Το 1995 ο Χρυσός Σταυρός της Εκκλησίας της Δωδεκανήσου (από τον Μητροπολίτη Καρπάθου και Κάσου Αμβρόσιο).
• Το 2000 ο Χρυσός Σταυρός της Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου (από τον Αρχιεπίσκοπο Γρηγόριο).
• Το 2008 τιμήθηκε με το Χρυσό Μετάλλιο του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Καρπάθου για την προσφορά του στον Ελληνικό λαϊκό πολιτισμό και τη γενέτειρά του Κάρπαθο.
• Το 2009 του απονεμήθηκε στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Μάρκου στην Αλεξάνδρεια το Οφφίκιο του Άρχοντος Χαρτουλαρίου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας από τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής Θεόδωρο Β΄ .
• Το 2010 στον Ιερό Ναό της Ζωοδόχου Πηγής στην Κωνσταντινούπολη το Οφφίκιο του Άρχοντος Υπομνηματογράφου του Οικουμενικού Πατριαρχείου από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο Α΄.
• Το 2012 του απονεμήθηκε το Πανδωδεκανησιακό Βραβείο «Μνήμη Δημοσθένους Χαβιαρά», από τον Κοινωνικό Σύλλογο Συμαίων Αττικής «Ο Πανορμίτης», για το επιστημονικό και συγγραφικό του έργο που αναφέρεται στα Δωδεκάνησα.
• Έλαβε επίσης τιμητικές διακρίσεις για το έργο και την προσφορά του από πολιτιστικούς φορείς (Ιδρύματα, Συλλόγους κ.λπ.) και τιμήθηκε με αφιέρωμα του λαογραφικού περιοδικού «Χοροστάσι» (τ. 23 – 2008).
• Διετέλεσε διευθυντής του Πολιτιστικού Ιδρύματος Δωδεκανήσου (Αθήνα: 1992-1995).