Στην νεότερη ιστοριογραφία η μελέτη των μαιών αναπτύσσεται γύρω από πληθώρα προσεγγίσεων στο πλαίσιο της κοινωνικής ιστορίας τόσο των γυναικών ευρύτερα, όσο και της υγείας τους ειδικότερα. Η παρουσίαση επικεντρώνεται στη θέση των μαιών μέσα στον κόσμο των γυναικών κάτω από το πρίσμα της εμπιστοσύνης, της αυθεντίας και της διαχείρισης του γυναικείου σώματος. Η δραστηριότητά τους όμως λαμβάνει χώρα στην ιδιωτική σφαίρα, τη δημόσια και τη διασταύρωσή τους.  Οι πολιτείες, από την πλευρά τους, δημιούργησαν θεσμικά εργαλεία μέσω των οποίων οργάνωσαν τον έλεγχο της συμπεριφοράς των μαιών αλλά και ενίσχυσαν την κοινωνική τους δύναμη, άλλοτε αναθέτοντάς τους τη δική τους εκπαίδευση και άλλοτε υποτάσσοντας την εκπαίδευσή τους στους ιατρούς. Η μοναδικότητα ως προς το είδος της γνώσης που το κοινωνικό της περιβάλλον θεωρούσε ότι κατείχε η μαία, την τοποθετούσε σε κάποιο σημείο του φάσματος που εκτεινόταν από την επιστημονική γυναικολογία της εποχής της έως τα όρια της μαγείας, με βλέμμα, επομένως, που μπορούσε να κυμαίνεται από τον θαυμασμό ώς την καχυποψία. Η μαία, δηλαδή, μπορούσε να είναι ένα πρόσωπο υψηλού κοινωνικού κύρους χάρη στις εξειδικευμένες υπηρεσίες της στο πεδίο της αναπαραγωγής. Μπορούσε, όμως, να βαρύνεται και με υποψίες παραβατικότητας.
Βλ. επίσης εδώ.
Συζητήτριες: Δέσποινα Καρακατσάνη, Ευγενία Μπουρνόβα