Στόχος της παρούσας εργασίας είναι, μέσω της ανάλυσης βιογραφιών ζωής εξαρτημένων ατόμων, να διερευνηθεί η σχέση ανάμεσα στα τραυματικά γεγονότα ζωής και τα συναισθήματα που τα συνοδεύουν με την έναρξη της χρήσης ουσιών και την πρόωρη εγκατάλειψη του σχολείου. Η ανάλυση βιογραφιών ζωής ατόμων που εισάγονται σε προγράμματα απεξάρτησης του ΚΕΘΕΑ αξιοποιείται προκειμένου να διερευνηθούν οι ερμηνείες και το νόημα που τα ίδια αποδίδουν στις εμπειρίες τους αλλά και να γίνει κατανοητός ο τρόπος κατασκευής ιστοριών ζωής από τη σκοπιά του παρόντος. Μέσα από την ανάλυση δέκα βιογραφιών ζωής τις οποίες καλούνται να συγγράψουν όλα τα άτομα που συμμετέχουν σε θεραπευτική κοινότητα απεξάρτησης, αναζητά την ερμηνεία που τα ίδια τα άτομα δίνουν για τη σχέση ανάμεσα στα τραυματικά γεγονότα ζωής και στην έναρξη της χρήσης ουσιών, τη σχολική αποτυχία και την πρόωρη διακοπή του σχολείου. Με τη μέθοδο της ανάλυσης περιεχομένου προκύπτει ότι σε κάθε αναπτυξιακή φάση αναδύονται συγκεκριμένοι παράγοντες που συνδυάζονται με την πρόωρη εγκατάλειψη του σχολείου και την έναρξη της χρήσης ουσιών και που αφορούν κυρίως δυσμενείς εμπειρίες ζωής κατά την παιδική ηλικία. Η εργασία προτείνει την εφαρμογή προγραμμάτων διά βίου μάθησης και μη τυπικής εκπαίδευσης στο σύνολο της σχολικής κοινότητας για την πρόληψη της σχολικής διαρροής και της χρήσης ουσιών.
