The purpose of the present study was to investigate the time characteristics four consecutive Olympic Games after the implementation of the new regulations, both in men and women. Data concerns the points and the duration of the set and the match as well and the total match duration, from Olympic volleyball games (Sidney 2000, Athens 2004, Beijing 2008 and London 2012). In total 312 matches were analyzed. Results indicated a continuous significant increase in the set and accordingly match duration's, both in men and women. Overall the mean set duration for each of the first four sets increased from around 22 minutes in Sydney to 26 minutes in London and the fifth sets increased from around 15 minutes to 17.5 minutes respectively. This may be is a consequence of the teams’ primary commitment to performance improvement in the defense tactics and the special attention given to the avoidance of faults. In conclusion, the implementation of the new rules since 2000, especially those related with the change to the rally point system, with each set played to 25 points and the introduction of rule for libero player have forced volleyball coaches and players to reevaluate their strategies and tactics in the goal of winning a rally, a set and a game. The collateral prolongation of the rallies and the increased uncertainty of the outcome have undeniably made the game more spectacular and intriguing to watch.Keywords: Volleyball; Time characteristics; Rules.

Εισαγωγή:. Στηv Πετοσφαίριση η αγωνιστική απόδοση εξαρτάται από την επίδοση των αθλητών στις τεχνικές δεξιότητες του παιχνιδιού (Marcelino, Mesquita, & Alfonso, 2008) και η αθλητική επιτυχία μπορεί να ποσοτικοποιηθεί με βάση την αγωνιστική απόδοση (Lobietti, Michele, & Merni, 2006). Με τη χρήση δεδομένων από μία αγωνιστική περίοδο, βρέθηκε υψηλή συσχέτιση μεταξύ της αγωνιστικής επιτυχίας (σύνολο πόντων σε πρωτάθλημα), με το άθροισμα των δεικτών αποτελεσματικότητας σερβίς και επίθεσης (Drikos, Kountouris, Laios, & Laios, 2009). Η παρούσα μελέτη εξετάζει την αγωνιστική επιτυχία (τελική κατάταξη στην 1η τετράδα της κανονικής περιόδου) σε σχέση με την αγωνιστική απόδοση, στη διάρκεια 11 συνεχών αγωνιστικών περιόδων του πρωταθλήματος Πετοσφαίρισης Ανδρών Ελλάδος. Μέθοδος:. Τα δεδομένα προήλθαν από την καταγραφή της αγωνιστικής απόδοσης των ομάδων (Ν=131), που συμμετείχαν στις κανονικές αγωνιστικές περιόδους (2005- 6 έως 2015-16) των πρωταθλημάτων Α1 κατηγορίας Ανδρών, σε τέσσερις βασικές τεχνικές δεξιότητες του παιχνιδιού (επίθεση, σερβίς, υποδοχή σερβίς και μπλοκ). Η αξιολόγηση της εκτέλεσης των τεχνικών δεξιοτήτων πραγματοποιήθηκε με τακτική κλίμακα 6 επιπέδων. Η αξιοπιστία μεταξύ των βαθμολογητών ελέγχθηκε με σταθμισμένο δείκτη Κ Cohen και ήταν Adjusted Κ= .85, πολύ καλή (Altman, 1991). Η στατιστική επεξεργασία των δεδομένων έγινε μέσω πολυμεταβλητής ανάλυσης διακύμανσης και διακριτής ανάλυσης, για τον προσδιορισμό των διαφορών ανάμεσα στις ομάδες των θέσεων 1-4, 5-8 και 9-12 και των δεξιοτήτων που κατατάσσουν με επιτυχία τις παρατηρήσεις. Αποτελέσματα:. Υπήρξε στατιστικά σημαντική διαφορά των μέσων όρων στις ομάδες 1-4 σε σχέση με τις υπόλοιπες, σε όλες τις τεχνικές δεξιότητες, εκτός από την υποδοχή σερβίς και στις ομάδες 5-8 με τις αντίστοιχες 9-12 στην επίθεση μετά από υποδοχή σερβίς και στo μπλοκ. Οι μεταβλητές με συντελεστή συσχέτισης >|.3| με τη διαχωριστική συνάρτηση, ήταν οι δείκτες αποτελεσματικότητας σερβίς (-.42), επίθεσης μετά από υποδοχή σερβίς (.90), επίθεσης μετά από άμυνα (.60) Η διαχωριστική συνάρτηση κατέταξε με επιτυχία για το σύνολο του δείγματος το 72% των παρατηρήσεων Για τις θέσεις 1-4 η επιτυχημένη κατάταξη ήταν 87,5%, ενώ για τα γκρουπ 5-8 και 9-12 ήταν 65% αντίστοιχα.Συμπεράσματα: Οι ομάδες των θέσεων 1-4 αποδίδουν καλύτερα σε όλες τις δεξιότητες που κατακτούν πόντο. Η αγωνιστική επιτυχία μπορεί να ερμηνευθεί με τη χρήση των δεικτών αποτελεσματικότητας, λόγω της καλής προσαρμογής του μοντέλου.