Abstract:

Το κείμενο αντλεί από την αναπλαισιωτική (reconceptual) παράδοση των αναλυτικών προγραμμάτων, η οποία το θεωρεί (μεταξύ άλλων και) ως πολιτικό κείμενο. Εξετάζεται ιστορικά ο τρόπος μετασχηματισμού/μεταρρύθμισης του αναλυτικού προγράμματος στην Ελλάδα, από τη δεκαετία του 1950 και μετά. Αξιοποιώντας ως θεωρητικό-ερμηνευτικό μοντέλο την μη-αναγωγιστική και μη-στρουκτουραλιστική προσέγγιση των φορέων δράσης (agency) καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα) καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα αναλυτικά προγράμματα στην Ελλάδα συγκροτούνται κυρίως από τις επιλογές των πολιτικά κυρίαρχων φορέων δράσης, με αποτέλεσμα να εμπεριέχουν φονταμενταλιστικές στάσεις ως προς τη γνώση και να χαρακτηρίζονται από τη δυσκολία εναρμόνισης με το οικονομικό και κοινωνικό γίγνεσθαι.

Publisher's Version