Abstract:

Η εργασία συνιστά μια συμβολή στην πολιτισμική αξιολόγηση των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων, καθώς είναι αδιαμφισβήτητος ο πολυσήμαντος ρόλος και η καταλυτική παρουσία των αγώνων στον δεδομένο ιστορικό χρόνο. Η πραγματοποίηση των αγώνων σε ένα ‘κέντρο’ αποτελεί κοινό χαρακτηριστικό της αξιολογίας των Ολυμπίων και των άλλων μεγάλων αγώνων της αρχαιότητας, καθώς αυτοί τελούνται σε τόπους οι οποίοι αποτελούν ισχυρά λατρευτικά κέντρα, στα οποία με ενδιάμεσο την θρησκευτική λατρεία η ομάδα έρχεται σε συνάφεια με τους κοινούς θεούς. Η συνεύρεση της ομάδας στα κέντρα αυτά διαμορφώνει το πρωτογενές υλικό αυτού που θ’ αποκαλεστεί αργότερα ως συνείδηση εθνική, καθώς οι ‘εθνικές’ τελετές συνιστούν επικοινωνίες κοινοτήτων και συνύπαρξη πληθυσμών, οι οποίες κατοχυρώνουν ταυτόχρονα και μια πολιτική διαλεκτική, που με τον περίφημο θεσμό της εκεχειρίας αναμφισβήτητα καθορίζει και τον πολιτικό χαρακτήρα των Ολυμπιακών Αγώνων. Η κοινή ειρηνική και ψυχαγωγική συνύπαρξη, χωρίς να υποτιμάται και ο οικονομικός χαρακτήρας της γιορτής, προσδιορίζουν ένα πλαίσιο πολυφωνίας ικανό να δημιουργήσει και να προβάλλει υψηλές φιλοσοφικές και ανθρωπιστικές ιδέες. Ο εναγκαλισμός των αγώνων υπό της τέχνης έρχεται να εκφράσει καλλιτεχνικές και πολιτιστικές αξίες, ολοκληρώνοντας τελικά μέσω της τέχνης την αποτύπωση του κλασικού αθλητή και συνδέοντάς την με την ηθική τελεολογία.