Abstract:

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες αποτελούν θέμα ιδιαίτερο αγαπητό στην παιδική λογοτεχνία. Με αφορμή την έκδοση του Dargaud ‘Αsterix aux jeux Olympiques’ η εργασία αυτή εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζονται οι Ολυμπιακοί Αγώνες στη λογοτεχνία αυτού του είδους, το περιεχόμενο του κόμικ, καθώς επίσης και το στόχο του συγγραφέα. Επισημαίνονται τα θετικά και τα αρνητικά δεδομένα της έκδοσης, οι ιστορικές αλήθειες και οι ανακρίβειες, και, κυρίως, τα μηνύματα προς τους νέους στους οποίους απευθύνεται η έκδοση, τα οποία, λόγω και του ταυτόχρονου οπτικού ερεθίσματος, είναι ιδιαίτερα ισχυρά. Το συμπέρασμα που προκύπτει, εν τέλει, είναι οτι πίσω από την ευχάριστη ατμόσφαιρα του κόμικ, το οποίο έχει μεταφραστεί και στα αρχαία ελληνικά από τον Φάνη Κακριδή, παρουσιάζονται με μονοσήμαντο τρόπο οι Ολυμπιακοί Αγώνες, ο αρχαίος κλασικός πολιτισμός, αλλά και ο νεοελληνισμός. Ο συγγραφέας του κόμικ φέρνοντας τον συμπαθή ήρωα των Γαλατών στην Ολυμπία το 52 π.Χ. επιχειρεί να συνδέσει τους Γαλάτες με τους Ολυμπιακούς Αγώνες με τους οποίους δεν είχαν καμία σχέση, συνδέοντας έτσι τους Γάλλους με την αρχαία Ολυμπία και τον κλασικό πολιτισμό. Ο τρόπος, όμως, που χρησιμοποιεί τον ολυμπιακό μύθο και τους αθλητές της Ολυμπίας είναι ανιστόρητος, καθώς οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν ήταν μια αφελής ιστορία φολκλορικού χαρακτήρα, αλλά ένας θεσμός σφυρηλατημένος από την αντιφατικότητα της ανθρώπινης φύσης. Είναι εντελώς διαφορετικό να παρουσιάζεται η αντιφατικότητα της φύσης του ανθρώπου, και άλλο η βία. Ο συγγραφέας επιδιώκει τη δημιουργία ενός μύθου για τους σύγχρονους Γάλλους, ενώ το θέμα των Ολυμπιακών Αγώνων αποτελεί μόνο το πρόσχημα για τον εξωραϊσμό και την προβολή αυτού του, αλλότριου, μύθου.