Η εργασία διερευνά το αθλητικό φαινόμενο ως κοινωνικό μόρφωμα, υπό τους όρους του κερδώου προσώπου που στο σύγχρονο κόσμο τείνει να υπονομεύσει όχι μόνο αυτό καθεαυτό το αθλητικό πνεύμα, αλλά και το σύστημα αξιών της κοινωνίας γενικότερα. Τα ερωτήματα που τίθενται είναι: σε τι συνίσταται ο κερδώος χαρακτήρας του σύγχρονου αθλητισμού, ποια είναι τα αίτια του φαινομένου αγοραπωλησίας της αθλητικής νίκης και, τελικά, εάν υπάρχουν και ποιοι είναι οι τρόποι αντιμετώπισης του προβλήματος αυτού. Με βάση τα σύγχρονα δεδομένα στην εργασία εκτιμάται ότι υπάρχει δυνατότης να αναιρεθεί το κερδώο πρόσωπο του αθλητισμού και να προσλάβει ο αθλητισμός το αυθεντικό περιεχόμενό του. Απαραίτητη προϋπόθεση προς τούτο, όμως, είναι η ριζική αναδόμηση της κοινωνικής δομής και του αξιακού συστήματος της κοινωνίας, με την ταυτόχρονη ριζική μεταρρύθμιση της παιδείας, προκειμένου η παιδεία από θεραπαινίς του συστήματος που είναι σήμερα να καταστεί δημιουργός νέων αξιών.  

• (2002). Γογγάκη, Κωνσταντίνα. Σημειώσεις Φιλοσοφίας του Αθλητισμού. Οι αθλητικοί αγώνες στην αρχαία ελληνική διανόηση, έκδοση Πανεπιστημίου Αθηνών

Η ολυμπιακή νίκη κατά την αρχαιότητα συνιστά μία αξία ηθική. Ο νικητής εθεωρείτο ‘μακάριος’ και ‘όλβιος’, επίθετα τα οποία έχουν θρησκευτικό περιεχόμενο και τον ταυτίζουν με την ευτυχία. Η νίκη στους ιερούς αγώνες ήταν η απόδειξη ότι διαθέτει τη θεϊκή ευλογία, επισημαίνει ο Πίνδαρος, ο οποίος αποτυπώνει στην ποίησή του το αθλητικό ιδεώδες. Εξάλλου, ο ίδιος υποστηρίζει πως ο νικητής αποδεικνύει την αξία της πόλης του, του γένους και της φυάς του. Ο ολυμπιακός αθλητής δεν αποτελούσε, επομένως, μια μονοσήμαντη προσωπικότητα, αλλά αντίθετα, ήταν μέτοχος ενός σύνθετου πολιτισμού. Στον πολυσήμαντο χώρο της αρχαίας Ολυμπίας οι Έλληνες συγκεντρώνονταν για να διαμορφώσουν δειλά τα σπέρματα του «έθνους» που θα αποκρυστάλλωνε η Ελλάδα πολύ αργότερα. Σύμμαχοι προς την κατάκτηση αυτή υπήρξαν κυρίως δύο παράγοντες, οι οποίοι καθόρισαν, άλλωστε, την ταυτότητα και την ποιότητα των αρχαίων αγώνων: 1) Ο πολιτικός, μιας και η δημιουργία των αγώνων ως θεσμού συμπίπτει με την ίδρυση της πόλης-κράτους, και 2) Ο θρησκευτικός, μιας και η ίδρυση του θεσμού των αγώνων συμπίπτει με την ολοκλήρωση της διαμόρφωσης του πανθέου του Ολύμπου. Η συνισταμένη, όμως, επάνω στην οποία ισορρόπησαν οι αγώνες προκειμένου να διασωθούν ως θεσμός επί δώδεκα αιώνες, ήταν αδιαμφισβήτητα η εκεχειρία. Η εκεχειρία προέκυψε ως ανθός, μέσα από την σκληρή εμπειρία του πολέμου μεταξύ των πόλεων-κρατών. Και έδωσε τη δυνατότητα στους Έλληνες της εποχής εκείνης να συνειδητοποιήσουν την πολύτιμη συμβολή της ειρήνης στην ανθρώπινη πρόοδο και τον πολιτισμό.

The wreath with which the victors in the Olympic Games are crowned today is neither a contemporary custom nor a tradition that simply accompanies a formal ritual. On the contrary, this tradition can be traced back into the distant past, with its roots in very old customs, back when truth and reason were sweetly mixed with imagination and myth. This paper follows the importance of the crowning of the victor in athletic competitions, or games, linking this event with its multiple manifestations in various events of modern-day cultural reality. The wreath of the competition winners has, as such, different moral symbolisms, some of which have been lost with the passage of time while others survived and have been passed on to the present. These symbolisms trace back to the age of mythology, back to when every natural phenomenon took on metaphysical dimensions. These magical interpretations are the remnants of tree worship, then when the non-civilized man believed in the theory of "animism". Later, these theories of the beneficial effects of the sacred branch or protection from bad influences were concealed under an agricultural nature of the economy and corresponding beliefs were incorporated. Later, animism evolved into poly-theism, giving religious content to these perceptions, such as that of forgiveness, an idea that does not belong to the field of magic, but religion. Other important values are those of chastity, of catharsis, and the symbol of world peace, that survive to our days, despite their tough competition from the financial value that athletic victories mean today. In general, however, the symbolisms and above interpretations of the competition victor’s crowning wreath confirm the theory that athletics is a “microcosm”, and a mirror of social development that reflects the course of society.