Στο σύγχρονο κόσμο, γίνεται όλο και περισσότερο φανερό ότι οι οικονομικές, πολιτικές, κοινωνικές και πολιτιστικές εξελίξεις έχουν επιπτώσεις που συχνά υπερβαίνουν τα σύνορα των κρατών. Η διεθνής αλληλεπίδραση αυξάνεται με τη συμμετοχή των χωρών σε διεθνείς οργανισμούς και παγκόσμια δίκτυα, την υπογραφή πολυμερών ή διεθνών συμφωνιών και την ενσωμάτωση διεθνών κανονισμών στις εθνικές νομοθεσίες. Στο περιβάλλον της «παγκοσμιοποίησης», η εκπαίδευση αποτελεί όλο και περισσότερο αντικείμενο διεθνών διεργασιών, αφού θεωρείται σημαντικός παράγοντας για την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή, στο πλαίσιο των σύγχρονων «κοινωνιών και οικονομιών της γνώσης». Σ’ αυτή τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται, η μελέτη των διεθνών εκπαιδευτικών εξελίξεων μπορεί να συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση και ανάλυση των ζητημάτων που απασχολούν την εκπαίδευση σε μια χώρα, προσθέτοντας στην εμπειρογνωμοσύνη και διευρύνοντας την αντίληψη των πρακτικών ζητημάτων και άλλων παραμέτρων που επηρεάζουν τις εκπαιδευτικές πολιτικές. Το τεύχος αυτό έχει ως κύριο αντικείμενο ακριβώς αυτό: Τη μελέτη του σύγχρονου διεθνούς συγκειμένου της εκπαίδευσης, και ιδιαίτερα των εξελίξεων που σχετίζονται με τη συμμετοχή της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, σημαντικό φορέα εκπαιδευτικών πρωτοβουλιών που επηρεάζουν τις πολιτικές και τις δράσεις για την εκπαίδευση όχι μόνο στα κράτη-μέλη της, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Το συγκεκριμένο εγχειρίδιο έχει ως στόχο να παρουσιάσει τις βασικές κατευθύνσεις των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα της εκπαίδευσης.Τα στελέχη της εκπαίδευσης αποτελούν το συνδετικό κρίκο ανάμεσα στο μακροεπίπεδο της εκπαιδευτικής πολιτικής και στο μικροεπίπεδο της εκπαιδευτικής πράξης. Καλούνται να κατανοήσουν τις εκπαιδευτικές πολιτικές αλλά και να συμβάλλουν από τη θεσμική τους θέση στην υλοποίησή τους. Είναι γι’ αυτό, ιδιαίτερα σημαντική η συμμετοχή των στελεχών στον προβληματισμό σχετικά με το περιεχόμενο, τις μεθοδολογίες και τις βασικές πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πολιτικές, όπως η «δια βίου μάθηση», το ευρωπαϊκό πλαίσιο προσόντων, τα ευρωπαϊκά επίπεδα αναφοράς κ.ά., οι οποίες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη χάραξη της ευρωπαϊκής εκπαιδευτικής πολιτικής και επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα, όπως συμβαίνει σε όλα τα κράτη-μέλη.Στόχος του τόμου αυτού είναι να παρουσιάσει μια σφαιρική εικόνα των ευρωπαϊκών εξελίξεων στον τομέα της εκπαίδευσης, τις κεντρικές επιλογές και τις εφαρμογές τους στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Δεν αποβλέπει στο να εξαντλήσει, στο περιορισμένο του μέγεθος, το ευρύ εκπαιδευτικό περιεχόμενο της συγκεκριμένης θεματολογίας, αλλά προσβλέπει στο να αποτελέσει ουσιαστική βάση για την ποιοτική επιμόρφωση των στελεχών της εκπαίδευσης, τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο, στο εν λόγω θεματικό πεδίο.Στο κεφάλαιο 1 γίνεται διεξοδική αναφορά στις γενικές κατευθύνσεις και τάσεις των ευρωπαϊκών πολιτικών στο τομέα της εκπαίδευσης-κατάρτισης καθώς και στα δίκτυα ενημέρωσης, που θα βοηθήσουν τα στελέχη της εκπαίδευσης να ανατροφοδοτούν συνεχώς τις γνώσεις τους στον τομέα αυτό. Στο κεφάλαιο 2 παρουσιάζονται οι τάσεις και οι προοπτικές σε ευρωπαϊκό επίπεδο σχετικά με την επιμόρφωση και την αξιολόγηση των στελεχών της εκπαίδευσης. Στο κεφάλαιο 3 αναπτύσσονται οι τάσεις και οι προοπτικές σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την ανάδειξη και το ρόλο των στελεχών της εκπαίδευσης. Το κεφάλαιο 4 αφορά τις ικανότητες-κλειδιά και το πλαίσιο προσόντων των στελεχών της εκπαίδευσης. Στο κεφάλαιο 5 αναπτύσσεται η προσέγγιση της «δια βίου μάθησης» και οι προεκτάσεις της στην ελληνική εκπαίδευση ενώ το κεφάλαιο 6 είναι αφιερωμένο στην ετερότητα και στην ταυτότητα του πολίτη στο πλαίσιο ανάδειξης και δημιουργικής αξιοποίησης της πολυπολιτισμικότητας τόσο σε κοινωνικό όσο και σε εκπαιδευτικό επίπεδο.Το βιβλίο συμπληρώνει ένα γλωσσάριο ειδικών όρων και η πλήρης αναφορά της βιβλιογραφίας που χρησιμοποιήθηκε.