Abstract:
Τὸ παρὸν κείμενον, χρησιμοποιῶντας τὴν μεθοδολογία τῆς Συστημικῆς Γεωπολιτικῆς Ἀναλύσεως (Systemic Geopolitical Analysis), προσεγγίζει τὸ ζήτημα τῶν δυνατοτήτων σταθεροποιήσεως τοῦ γεωστρατηγικοῦ περιβάλλοντος τοῦ Ἰσραὴλ θεωρῶντας ὅτι ἡ διανυομένη συγκυρία παρουσιάζει ἰδιαίτερη εὐπάθεια ἀναφορικῶς πρὸς τὴν βελτίωση τῆς σταθερότητος στὸ κομβικὸ αὐτὸ σημεῖο γιὰ τὶς γεωστρατηγικὲς ἰσορροπίες τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Στὸ παρὸν κείμενο ὁρίζονται τὰ κατωτέρω τρία, γεωστρατηγικῆς φύσεως καὶ μέσου Συστημικοῦ ἐπιπέδου1 δεδομένα, ἀλλὰ μὲ τὰ ποιοτικὰ χαρακτηριστικὰ τῆς προ-Ὀμπάμα ἐποχῆς: i) τοῦ διατηρουμένου συγκρουσιακοῦ κλίματος μεταξὺ PKK καὶ τουρκικῶν στρατευμάτων στὴν Ν/Α Τουρκία καὶ στὸ βόρειο Ἰρὰκ μὲ τὶς ἐπακόλουθες τουρκικὲς ἐπιθέσεις, ii) τῆς διαφαινομένης ἀσταθείας στὸν νότιο Λίβανο, ὅπου ἡ ἀνάμιξις τῆς ∆αμασκοῦ προκαλεῖ ἀντιδράσεις ἀπὸ πλευρᾶς της χειραφετημένης πλέον, καὶ μὲ ὑψηλὸν κῦρος στοὺς σηιτικοὺς πληθυσμοὺς τῆς χώρας, Χεζμπαλᾶ. Τὰ γεγονότα αὐτὰ δὲν ἐπιτρέπουν τὴν σταθεροποίηση τῶν ὅποιων θετικῶν ὑπερσυστημικῶν καὶ ἐνδοσυστημικῶν πολιτικο-οἰκονομικῶν συντελεστῶν τῆς παρούσης συγκυρίας καὶ iii) τῆς ὑπαρχούσης στασιμότητος στὴν δυναμικὴ τῆς Ἀναπόλεως (26-28 Νοεμβρίου 2007), λόγῳ τῆς ἀμφισήμου στάσεως τῆς ∆αμασκοῦ.
