Abstract:
Στὴν παροῦσα Εἰσήγηση ἀναφερόμεθα καὶ ἐμβαθύνομε σὲ ὡρισμένες πτυχὲς τοῦ ζητήματος τῆς ἐπιλύσεως τοῦ Κυπριακοῦ ἀναφορικῶς πρὸς τὰ Πλάσματα ∆ικαίου τὰ χρησιμοποιούμενα ἀπὸ φορεῖς τῆς διεθνοῦς, λεγομένης, κοινότητος πρὸς ἐπίλυσιν τοῦ Κυπριακοῦ μέσῳ τῆς λεγομένης ∆∆Ο, ὅπως καὶ τὰ ∆ιεθνῆ ἐγκλήματα ποὺ τὰ ἀνωτέρω πλάσματα δικαίου συγκαλύπτουν καὶ νομιμοποιοῦν, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ δημιουργοῦν προϋποθέσεις γιὰ χαοτικὴ διχοτόμηση στὴν καταργηθησομένη "μετεξελιχθεῖσα" Κυπριακὴ ∆ημοκρατία. 1) Ὑποστηρίζομε ὅτι βασικοὶ πυλῶνες τῶν διαφόρων σχεδίων καὶ προτάσεων ἐπιλύσεως τοῦ Κυπριακοῦ, οἱ ὁποῖοι διαχρονικῶς ἀποτελοῦν τὴν βάση τῶν διαπραγματεύσεων, συνιστοῦν δικαϊκὰ πλάσματα. Θὰ παρουσιασθεῖ τί μπορεῖ νὰ ὑποδηλώνει ἡ ἀνάγκη χρήσεως τόσων πλασμάτων δικαίου, καὶ μάλιστα ἐπὶ θεμελιωδῶν ρυθμίσεων ἐπιλύσεως τοῦ Κυπριακοῦ, καὶ πῶς μπορεῖ τὸ γεγονὸς αὐτὸ νὰ ἐπηρεάσει τὴν λειτουργικότητα τοῦ προτεινομένου ὑποδείγματος ἱδρύσεως καὶ διακυβερνήσεως. 2) Παραλλήλως, ἐξετάζεται τὸ ζήτημα τῆς ἐκ τῶν ὑστέρων νομιμοποιήσεως παρανόμων καταστάσεων καὶ πῶς ἡ διαχείρισις καὶ ἐπίλυσις τοῦ Κυπριακοῦ μπορεῖ νὰ λειτουργήσει δικαιοπαραγωγικῶς. 3) Ἐπὶ πλέον, ἀναλύεται τὸ ζήτημα τῆς συνεχίσεως ἢ διαδοχῆς τῆς Κυπριακῆς ∆ημοκρατίας, καὶ ἐξετάζεται τὶ μπορεῖ νὰ συνεπάγεται γιὰ τὴν νομικὴ ἀντιμετώπιση τῶν τελεσθέντων ἀπὸ τὴν τουρκικὴ πλευρὰ διεθνῶν ἐγκλημάτων στὴν Κύπρο.
