Το άρθρο παρουσιάζει απογραφική έρευνα στους θεολόγους εκπαιδευτικούς επιτυχόντες των γραπτών διαγωνισμών τους ΑΣΕΠ 1998-2008. Συγκεκριμένα επιχειρεί να διερευνήσει την αποτελεσματικότητα των Παιδαγωγικών Σπουδών των τεσσάρων τμημάτων θεολογικών σπουδών (Ε.Κ.Π.Α. και Α.Π.Θ.), που εξασφαλίζουν διορισμό στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, με βάση την επιτυχία και τις επιδόσεις τους στους γραπτούς διαγωνισμούς του Α.Σ.Ε.Π. 1998-2008. Η ιστορική μελέτη των Προγραμμάτων Σπουδών των Τμημάτων των Θεολογικών Σχολών κατέδειξε ότι στο Τμήμα Θεολογίας στη Θεσσαλονίκη αναπτύσσεται μία δυναμική Παιδαγωγικών Σπουδών, η οποία οφείλεται τόσο στους διδάσκοντες των Παιδαγωγικών Μαθημάτων,όσο και σε ένα γενικότερο πλαίσιο ενδιαφέροντος από τους Καθηγητές του Τμήματοςγια το Μάθημα των Θρησκευτικών. Τόσο η περιγραφική, όσο και η συσχετιστικήανάλυση των δεδομένων επιβεβαιώνουν τη σχέση Τμήματος αποφοίτησης καιαπόδοσης στους διαγωνισμούς του Α.Σ.Ε.Π. και αναδεικνύουν ένα σαφές προβάδισμα του Τμήματος Θεολογίας του Α.Π.Θ. στις επιδόσεις των επιτυχόντων, ιδιαίτερα για τους τρεις πρώτους διαγωνισμούς.

Στο άρθρο διερευνώνται οι αντιλήψεις Υποψήφιων Εκπαιδευτικών (ΥΕ), φοιτητών/τριών του Τμ. Θεολογίας ΕΚΠΑ, για τους παράγοντες που επηρεάζουν την αυτο-αποτελεσματικότητά τους στη Πρακτική Άσκηση (ΠΑ) στο σχολείο, στο πλαίσιο της απόκτησης της Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας. Συμμετείχαν 83 ΥΕ, τη χρονιά 2019-20. Μελετήθηκαν ξεχωριστά τέσσερεις διαστάσεις της μεντορικής καθοδήγησης και συγκεκριμένα: α) η ποιότητα σχέσης Μέντορα και ΥΕ, β) η μεντορική υποστήριξη, γ) η διάρκεια και ο χαρακτήρας της ανατροφοδότησης, δ) η αυτονομία των ΥΕ στην επιλογή και δοκιμασία διδακτικών δραστηριοτήτων, σε συσχέτιση με τις αντιλήψεις των ΥΕ για την αποτελεσματικότητά τους στη διδασκαλία (διδακτική αυτο-αποτελεσματικότητα). Από την ανάλυση δεδομένων προκύπτει ότι η καλή σχέση και η υποστήριξη που δέχονται οι ΥΕ από τους/τις Μέντορες σχετίζεται σε ένα βαθμό θετικά με την αυτο-αποτελεσματικότητά τους στη διδασκαλία. Επίσης, όταν η ανατροφοδότηση λειτουργεί θετικά σε πρακτικό εκπαιδευτικό επίπεδο για τους/τις ΥΕ, αυτό σχετίζεται με την αυτο-αποτελεσματικότητά τους στη διδασκαλία, κάτι που δεν συμβαίνει αντίστοιχα με τη διάρκειά της. Τέλος, όσο μειώνεται η συνεισφορά των Μεντόρων Εκπαιδευτικών (ΜΕ) στην επιλογή και την εφαρμογή των διδακτικών δραστηριοτήτων των ΥΕ, τόσο περισσότερο οι ΥΕ αισθάνονται μεγαλύτερη αυτο-αποτελεσματικότητα στη διδασκαλία. Η έρευνα αναδεικνύει σημαντικά κριτήρια για τον μελλοντικό σχεδιασμό προγραμμάτων ΠΑ φοιτητών/τριών ή εκπαίδευσης Μεντόρων. 

The current scoping study conducted in Greece aimed to explore the training needs and attitudes held by educationalists on inclusive education for pupils with autism. Whilst educational policies and practice advocate for inclusive education for children with autism, actual provision is segregated between mainstream, special schools and multi-disciplinary therapy centers. These centers operate under the Ministry of Health and Social Welfare and are certified by the Ministry of Education. They collaborate with schools to ensure the seamless inclusion of children with autism into school. Whilst Greek educationalists believe on principle that inclusion is essential in the quest to foster community presence and integration for children with autism, in practice there are barriers to inclusive education; primarily these include the current financial crisis and budget cuts in Education as well as an anxiety on the part of teachers on how best to practice inclusive education, whilst protecting and maintaining the safety of autistic children. This ambivalence stems from insufficient knowledge, skills and experience and has significant implications for children with special needs, their families and for society as a whole. The current study aimed to address this ambivalence by, as an initial step, ensuring that all teachers are granted appropriate training and professional support so that children with autism are given the opportunity to flourish within inclusive educational settings.