Το σώμα κατανοείται στις κοινωνικές επιστήμες σαν αναπόσπαστο μέρος, σαν θεμελιώδης βάση συγκρότησης εαυτού και ταυτότητας. Συλλαμβάνεται σαν επιφάνεια, σαν ‘πεδίο’ και ‘μέσον’ συγκρότησης, κατασκευής, συμβολισμού και έκφρασης του εαυτού. Ενίοτε σαν βάση και άλλοτε σαν αναπόσπαστος διαμεσολαβητικός παράγοντας κατασκευής και ανα-κατασκευής ταυτοτήτων. Οι έννοιες ωστόσο εαυτός και ταυτότητα μπορούν να προσεγγισθούν  ακολουθώντας ποικίλες γνωστικές διαδρομές. Στο πλαίσιο ετούτης της μελέτης η έννοια του εαυτού και των ταυτοτήτων κατανοούνται ως πολλαπλότητες των οποίων τα στοιχεία που τις συγκροτούν βρίσκονται σε διαρκή αλληλεπίδραση και αλληλοδιείσδυση. Όταν επομένως αναφερόμαστε σε όρους ‘εαυτός’ και ‘ταυτότητα’ κατ’ ουσία αναφερόμαστε σε περίπλοκα και πολυσύνθετα συστήματα τα οποία ιδιαίτερα στα ψηφιακά επίπεδα δραστηριοποίησης μας όταν μάλιστα διαδρούμε με τη διαμεσολάβηση εικονικών σωματικών αναπαραστάσεων (Avatars) άλλοτε σχετίζονται ευθέως και άμεσα με το φυσικό, το βιολογικό μας σώμα και άλλοτε όχι. Σήμερα, πολλά εικονικά περιβάλλοντα, προσομοιωμένα περιβάλλοντα πολυμέσων βασισμένα στον υπολογιστή, δημιουργώντας μια τρισδιάστατη εικόνα που φαίνεται να περιβάλλει τον χρήστη, προσφέρουν πολλές ευκαιρίες για να ζήσει μέσω εικονικών σωματικών αναπαραστάσεων, προσομοιωμένες εμπειρίες που σχετίζονται με τον αθλητισμό, όπως σκι, ποδηλασία, ιππασία κ.λπ.. Αυτό δείχνει ότι το ‘αθλητικό σώμα’, σε μια άλλη διάσταση, είναι επίσης παρόν στον εικονικό κόσμο. Ο ψηφιακός χώρος είναι ένας κατασκευασμένος με ψηφιακά-διαδικτυακά μέσα χώρος. Ένας χώρος που ταυτόχρονα παριστά  και αναπαριστά. Ένας χώρος αίσθησης και (ψευδ-)αίσθησης στο πλαίσιο του οποίου διαμορφώνονται χωρικές σχέσεις, έννοιες, διαδράσεις, γεγονότα και συμβολισμοί κατ’ αναλογία και μιμητικά προς τον ‘φυσικό’ χώρο! Ένας χώρος δυνητικών εμπειριών μέσω μιας ποικιλότητας αισθητηριακών προσλήψεων δια των οποίων ο ‘άυλος’ ψηφιακός χώρος, μετασχηματίζεται σε ‘εμπειρικό’ χώρο. Αυτή η μελέτη χρησιμοποιώντας επιλεκτικά σε μια διεπιστημονική προοπτική σχετικά ερευνητικά δεδομένα από τις κοινωνικές και γνωστικές επιστήμες, αλλά και δεδομένα από τις επιστήμες των υπολογιστών τα οποία και συσχετίζει με θεμελιώδεις σκέψεις του Merleau-Ponty και του Allen Badiou, επιδιώκει να διερευνήσει  το ακόλουθο ζήτημα: Εάν και πώς μπορεί να συγκροτηθεί μια εικονική αθλητική ταυτότητα σε έναν εικονικό αθλητικό χώρο, για παράδειγμα σε ένα εικονικό γυμναστήριο! Πως βιώνεται ο ψηφιακός χώρος σωματικής άσκησης ως εμπειρικός χώρος; ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ: Patsantaras N. Virtual bodies (avatars) and sport exercises: some important thoughts, European Journal for Sport and Society 2020 17(4), 339-356  

Εισαγωγή: Tο διδακτικό αντικείμενο της Φυσικής Αγωγής στο σχολείο αποτελεί σημαντικό τομέα ενός πλήρους και σφαιρικού εκπαιδευτικού προγράμματος και, ταυτόχρονα, επιδρά θετικά στη δια βίου προαγωγή της καλής υγείας και ευεξίας των μαθητών και των μαθητριών. Ωστόσο, από την παγκόσμια βιβλιογραφία έχει τεκμηριωθεί η μικρότερη συμμετοχή των έφηβων μαθητριών στο μάθημα της ΦΑ σε σχέση με τους έφηβους μαθητές (1) και η μείωση αυτή παρατηρείται ήδη με την έναρξη της εφηβείας. Σκοπός της παρούσας εργασίας, η οποία αποτελεί μέρος μεταπτυχιακής έρευνας και διατριβής, είναι να διερευνήσει και να αναδείξει τους παράγοντες που επηρεάζουν θετικά ή αρνητικά τη συμμετοχή των μαθητριών Γ΄ Γυμνασίου στο διδακτικό αντικείμενο της Φυσικής Αγωγής, σύμφωνα με τις ίδιες τις μαθήτριες. Μέθοδος: Στην έρευνα συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, δεκαεννέα μαθήτριες Γ΄ Γυμνασίου που φοίτησαν σε Γυμνάσιο της Ανατολικής Αττικής, κατά τα σχολικά έτη 2021-22 και 2022-23. Η συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε μέσω συνεντεύξεων σε ομάδες εστιασμένης συζήτησης (focus groups). Σχηματίστηκαν τρεις ομάδες των πέντε μαθητριών και μία ομάδα των τεσσάρων. Πραγματοποιήθηκαν δύο συνεντεύξεις με κάθε ομάδα διάρκειας περίπου 30΄ η κάθε μία. Αποτελέσματα: Οι παράγοντες που περιορίζουν ή αναστέλλουν τη συμμετοχή των έφηβων μαθητριών μπορεί να είναι ατομικοί (μεταβολή προτεραιοτήτων, έλλειψη δεξιοτήτων, ανταγωνιστικό κλίμα, εικόνα σώματος), κοινωνικοί [οικογένεια, φίλοι, συνομήλικοι/έμφυλα στερεότυπα (2)] ή περιβαλλοντικοί (είδος δραστηριοτήτων, αθλητικές εγκαταστάσεις, εκπαιδευτική πολιτική). Ως υποστηρικτικοί παράγοντες θεωρούνται (μεταξύ άλλων) η ποικιλία δραστηριοτήτων και η δυνατότητα επιλογής, η άσκηση με φίλους, η απουσία ανταγωνισμού. Συζήτηση/Συμπεράσματα: Ο εντοπισμός και η ιεράρχηση των παραγόντων που επηρεάζουν θετικά ή αρνητικά τη συμμετοχή των έφηβων κοριτσιών στη Φυσική Αγωγή καθίσταται αναγκαίος και επιτακτικός προκειμένου να σχεδιαστούν κατάλληλες παρεμβάσεις για την αύξηση της συμμετοχής και την προώθηση της υγιούς ανάπτυξής τους.   Βιβλιογραφία

1. Gruno, J., & Gibbons, S. L. (2021). Using discussion to inform action: Formative research on nature-based physical activity as a means of fostering relatedness for girls in physical and health education. European Physical Education Review, 27(4), 743-760.
2. Καμπερίδου, Ε. (2012). Κοινωνικό Φύλο, Κοινωνικό Κεφάλαιο, Πολυπολιτισμικότητα και Αθλητισμός. Εκδόσεις Τελέθριο, Α. Πιπέρης & ΣΙΑ ΕΕ. 

 

Η μελέτη αυτή επικεντρώνεται στις μαρτυρίες της Γαλλίδας εθελόντριας Mme Jean Antoniades (1925) η οποία προσέφερε τις υπηρεσίες της σε πέντε νοσοκομεία της Σμύρνης. Στο έργο της "La fin d'une civilisation ou la mort de Smyrne" περιγράφει με παραστατικό τρόπο την καταστροφή της πόλης. Στην πρώτη ενότητα ακολουθώντας τις γυναικείες μαρτυρίες του 19ου αιώνα στην Οθωμανική επικράτεια, διαπιστώνουμε τον εκρηκτικό και ανεξέλεγκτο τρόπο που εκδηλώνονται τα φαινόμενα βίας και κοινωνικού ρατσισμού. Η σφαγή της Σμύρνης και η πυρπόληση της πόλης, δεν ήταν αποτέλεσμα μιας απροσδόκητης πολιτικής του 20ου αιώνα. Αυτό τεκμηριώνεται ήδη από τις μαρτυρίες μεγάλου αριθμού δυτικών περιηγητριών του 19ου αιώνα, οι οποίες έζησαν, εργάστηκαν ή επισκέφτηκαν τη Σμύρνη. Στις περιγραφές τους επισημαίνεται ο κοσμοπολίτικος και πολυπολιτισμικός χαρακτήρας της πόλης και εκθειάζεται η ευμάρεια και το εμπορικό πνεύμα των Ελλήνων, των Εβραίων και των Αρμενίων. Αναφέρονται στα χαρέμια, τα γυναικεία επαγγέλματα, τα παζάρια, το εμπόριο του καφέ, το φορολογικό σύστημα, τις θρησκευτικές-πολιτιστικές συγκρούσεις και το σκλαβοπάζαρο και διαπιστώνουν ότι επωλούντο γυναίκες διαφόρων εθνικοτήτων. Όπως επισημαίνουν η πλειονότητα των γυναικών στο σκλαβοπάζαρο της Σμύρνης, ειδικά το 1816 και το 1822, ήταν Ελληνίδες, ορισμένες από τις οποίες, είχαν προσφερθεί ως δώρα στον σουλτάνο Μαχμούτ Β'. Αποκαλυπτικές είναι επίσης και οι γυναικείες μαρτυρίες των αρχών του 20ου αιώνα, που εξετάζονται στη δεύτερη ενότητα, όπως εκείνες για την καταστροφή της Σμύρνης, και ειδικά της Γαλλίδας εθελόντριας Mme Jean Antoniades, η οποία επιβιβάστηκε στο πλωτό-νοσοκομείο Αμφιτρίτη, στο οποίο είχαν βρει καταφύγιο 900 άτομα ενώ η χωρητικότητα ήταν μόνο για 200.

CONTENT & KEYWORDS: Gender; Visibility; Agency; Philhellenic movement; Greek revolution; Ottoman society; Osmanli society; Ottoman Empire; Orientalism; Multiethnic-multiracial harem slavery institution; Children’s harem; Women’s travel literature; Female accounts; Women travelers of the 17th, 18th, 19th centuries; Travel writing; Multiethnic synthesis of the Ottoman household; Military slavery; Child slavery; Islamization;  Obesity – fat considered beautiful; Deviations from Islamic traditions-sultans dancing; Greek music and songs in the harems; the Sultan’s Harem; Women and children of different nations; Eunuchs; Spaces for interacting, sharing  and bonding; Identification with the ‘OTHER’; Muslim women (free and slave);  Islamized slaves: Muslim women’s  legal and social rights; Divorce; Marriage, Adoption; Dance and physical activity, a symbol of social inferiority; The Body in Ottoman society; Discourse on Orientalism and the Greek Element; Womanity in the yoke of the harem: European women travel writers, authors and journalists of the 17th, 18th , 19th and early 20th centuries; the East in the eyes of women travelers; Women as agents of change; Harem inmates escape the harems;  Gender, Volunteerism and Military Hospitals: War Nurses, Educators and Philanthropists of the Nineteenth-Century, and so forth.

Citation: Diamanti, I., Dania, A., Venetsanou F., and Kamberidou, I. (2023). Generalist Early Education and Specialist Physical Education Teachers’ Views on the Scope of Early Childhood Physical Education. Pamukkale Journal of Sport Sciences, 14(2), 167-191. https://doi.org/10.54141/psbd.1234072  © 2023 The Author(s) available online at https://dergipark.org.tr/en/pub/psbd . 

 ©       Καμπερίδου, Ειρήνη (2023). Οι μαρτυρίες μιας Γαλλίδας εθελόντριας στην προκυμαία της Σμύρνης: «Το τέλος ενός πολιτισμού ή ο θάνατος της Σμύρνης». Εισήγηση στο Διεθνές Συνέδριο “Η Σμύρνη ως σύμβολο: από τον 19ο αιώνα έως τον Σεπτέμβριο του 1922”,   12/5/2023. Διοργάνωση: Τμήμα Τουρκικών Σπουδών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, Αθήνα, 12-14 Μαΐου 2023. https://hub.uoa.gr/smyrna-as-a-symbol-international-conference/-----------------------------------------------------------------Watch on YouTube/ παρακολουθήστε στο YouTube/ του ΕΚΠΑ: https://www.youtube.com/watch?v=ziV28Va5FwI&list=PLPzInO4nqiMvnS3InhxUvb0tO2BTEE3fY&index=4&t=2067s  Η μελέτη αυτή επικεντρώνεται στις μαρτυρίες της Γαλλίδας εθελόντριας Mme Jean Antoniades (1925) η οποία προσέφερε τις υπηρεσίες της σε πέντε νοσοκομεία της Σμύρνης. Στο έργο της "La fin d'une civilisation ou la mort de Smyrne" περιγράφει με παραστατικό τρόπο την καταστροφή της πόλης. Στην πρώτη ενότητα ακολουθώντας τις γυναικείες μαρτυρίες του 19ου αιώνα στην Οθωμανική επικράτεια, διαπιστώνουμε τον εκρηκτικό και ανεξέλεγκτο τρόπο που εκδηλώνονται τα φαινόμενα βίας και κοινωνικού ρατσισμού. Η σφαγή της Σμύρνης και η πυρπόληση της πόλης, δεν ήταν αποτέλεσμα μιας απροσδόκητης πολιτικής του 20ου αιώνα. Αυτό τεκμηριώνεται ήδη από τις μαρτυρίες μεγάλου αριθμού δυτικών περιηγητριών του 19ου αιώνα, οι οποίες έζησαν, εργάστηκαν ή επισκέφτηκαν τη Σμύρνη. Στις περιγραφές τους επισημαίνεται ο κοσμοπολίτικος και πολυπολιτισμικός χαρακτήρας της πόλης και εκθειάζεται η ευμάρεια και το εμπορικό πνεύμα των Ελλήνων, των Εβραίων και των Αρμενίων. Αναφέρονται στα χαρέμια, τα  γυναικεία επαγγέλματα, τα παζάρια, το εμπόριο του καφέ, το φορολογικό σύστημα, τις θρησκευτικές-πολιτιστικές συγκρούσεις και το σκλαβοπάζαρο και διαπιστώνουν ότι επωλούντο  γυναίκες διαφόρων εθνικοτήτων. Όπως επισημαίνουν η πλειονότητα των γυναικών στο σκλαβοπάζαρο της Σμύρνης, ειδικά το 1816 και το 1822, ήταν Ελληνίδες, ορισμένες από τις οποίες, είχαν προσφερθεί ως δώρα στον σουλτάνο Μαχμούτ Β'. Αποκαλυπτικές είναι επίσης και οι γυναικείες μαρτυρίες των αρχών του 20ου αιώνα, που εξετάζονται στη δεύτερη ενότητα, όπως εκείνες για την καταστροφή της Σμύρνης, και ειδικά της Γαλλίδας εθελόντριας Mme Jean Antoniades, η οποία επιβιβάστηκε στο πλωτό-νοσοκομείο Αμφιτρίτη, στο οποίο είχαν βρει καταφύγιο 900 άτομα ενώ η χωρητικότητα ήταν μόνο για 200.------------------------------------------------------------------------Επίσης, βλ.: Χιλιάδες φιλελληνίδες και λόγιες γυναίκες στην επαναστατημένη Ελλάδα: Οι περι ελληνισμού αντιλήψεις των περιηγητριών https://hub.uoa.gr/interview-kamberidou/  

Research impact 1321 citations  (updated January 18, 2024): see last attachment.

© Καμπερίδου, Ειρήνη (2023).  Ο ξεριζωμός στα μάτια των περιηγητριών: «Η Κυριαρχία της Τρομοκρατίας» (1881-1922)  και   «η Μεγάλη Σφαγή» του 1896. Βιβλίο Πρακτικών του Συνεδρίου Ο ρόλος των γυναικών της καθ’ ημάς Ανατολής στην διαμόρφωση της σύγχρονης Ελληνικής κοινωνίας του Συνδέσμου Ελληνίδων Επιστημόνων (ΣΕΕ): 24-25 Σεπτεμβρίου 2022, Αθήνα, σελ. 1-9.  Επίσης, βλ. εισήγηση στο YouTube:  https://www.youtube.com/watch?v=oXuT_9Xx7Z0&t=8306s και πλήρες κείμενο/άρθρο στην Πέργαμο, σελίδες 1-28: https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/3223206#contents ή https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/3223206#fields