Publications by Year: 2015

Combined antiretroviral treatment (cART) modifications are often required due to treatment failure or side effects. We investigate cART regimens' durability, frequency of treatment-limiting adverse events, and potential risk factors and temporal trends. Data were derived from the Athens Multicenter AIDS Cohort Study (AMACS). Statistical analyses were based on survival techniques, allowing for multiple contributions per individual. Overall, 2,756 individuals, aged >15 years, initiated cART. cART regimens were grouped by their initiation date into four calendar periods (1995-1998, 1999-2002, 2003-2006, and 2007+). Median [95% confidence interval (CI)] time to first treatment modification was 2.11 (1.95-2.33) years; cumulative probabilities at 1 year were 31.6%, 29.0%, 33.1%, and 29.6% for the four periods, respectively. cART modifications were less frequent in more recent years (adjusted HR=0.96 per year; p<0.001). Longer treatment duration was associated with lower HIV-RNA, higher CD4 counts, and being previously ART naive. cART modifications due to treatment failure became less frequent in recent years (adjusted HR=0.91 per year; p<0.001). Estimated (95% CI) 1 year cumulative probabilities of treatment-limiting side effects were 16.4% (12.0-21.3%), 19.3% (15.6-23.3%), 24.9% (20.3-29.7%), and 21.1% (13.4-29.9%) for the four periods, respectively, with no significant temporal trends. Risk of side effects was lower in nonnucleoside reverse transcriptase inhibitor (NNRTI)-based regimens or triple nucleoside reverse transcriptase inhibitor (NRTI)-based cART regimens. Treatment modifications have become less frequent in more recent years. This could be partly attributed to the lower risk for side effects of NNRTI-based cART regimens and mainly to the improved efficacy of newer drugs. However, the rate of drugs substitutions due to adverse events remains substantially high.

Over the last few decades, significant improvement in outcomes has been observed for myeloma patients, mainly as a result of the use of currently available approved antimyeloma agents, along with combining autologous stem cell transplantation in the treatment of myeloma. With more targeted agents in development, the treatment of a myeloma patient at relapse has become complicated and, as a consequence, results in vast heterogeneity in treatment patterns. Although a consensus on the timing of initiation of treatment, the choice of agents to be used, and the role of transplant is less clear, we describe an evidence-based approach and the factors to consider upon relapse. We describe additional newer agents and targets that are under development, with the goal of achievement of durable remissions for myeloma patients. © 2015 by The American Society of Hematology.

We call monomer a B-DNA base pair and examine, analytically and numerically, electron or hole oscillations in monomer and dimer polymers, i.e., periodic sequences with repetition unit made of one or two monomers. We employ a tight-binding (TB) approach at the base-pair level to readily determine the spatiotemporal evolution of a single extra carrier along a N base-pair B-DNA segment. We study highest occupied molecular orbital and lowest unoccupied molecular orbital eigenspectra as well as the mean over time probabilities to find the carrier at a particular monomer. We use the pure mean transfer rate k to evaluate the easiness of charge transfer. The inverse decay length β for exponential fits k(d), where d is the charge transfer distance, and the exponent η for power-law fits k(N) are computed; generally power-law fits are better. We illustrate that increasing the number of different parameters involved in the TB description, the fall of k(d) or k(N) becomes steeper and show the range covered by β and η. Finally, for both the time-independent and the time-dependent problems, we analyze the palindromicity and the degree of eigenspectrum dependence of the probabilities to find the carrier at a particular monomer.

Accurate prognosis is a key factor in establishing optimal therapeutic decisions; yet in the case of bladder cancer (BlCa) current prognostic indicators cannot ensure optimal disease management. Here, we aimed to evaluate the previously unexplored clinical potential of the urological cancer-related miR-145, miR-143 and miR-224 in BlCa. A total of 279 bladder tissue specimens were included in this study (133 BlCa, 107 adjacent normal and 39 healthy samples). Total RNA was extracted from tissues, it was polyadenylated and reverse transcribed to cDNA. The expression of target molecules was measured via quantitative real-time PCR. The expression levels of both miR-143 and miR-145 were significantly decreased, whereas those of miR-224 were increased in BlCa. Receiver operating characteristic curve analysis indicated a significant discriminatory capacity for miR-143/miR-145 levels. Important associations with disease aggressiveness were observed for all three microRNAs; elevated levels were observed in tumors of higher stage and grade, as well as in 'high-risk' TaT1 patients. More importantly, high miR-143/145 levels could effectively prognose inferior overall survival for muscle-invasive patients and could independently predict the progression of superficial tumors. Finally, the combination of miR-143/145 overexpression with the widely used prognostic markers of European Organization for Research and Treatment of Cancer-risk groups or recurrence at the first follow-up cystoscopy resulted to a superior positive prediction of non-muscle-invasive bladder cancer short-term progression compared with the use of the abovementioned markers alone. The cancer-related miR-143, miR-145 and miR-224 were investigated for the first time in the clinical setting of BlCa, and miR-143/145 cluster constitutes a novel marker helpful for providing an enhanced prediction of oncologic outcome for BlCa patients.

Introduction: Lenalidomide, an immunomodulatory agent with unique mechanism of action, represents the cornerstone in the treatment of patients with multiple myeloma (MM) providing rapid and sustained control of the disease with a manageable safety profile.Areas covered: This review article, synthesizing all available data coming from trials and evaluating the efficacy and safety of lenalidomide in patients with MM, tries to provide to the clinicians with an easy-to-grasp synopsis of recent and clinically meaningful advances on the field.Expert opinion: Lenalidomide combined with dexamethasone is a safe and effective option for newly diagnosed MM patients ineligible for autologous stem cell transplantation (ASCT). Long-term administration of the agent as continuous treatment for ineligible for ASCT patients or maintenance therapy after ASCT has documented unprecedented progression-free survival improvements, whereas lenalidomide in combination with dexamethasone has shown deep and durable remissions for patients with relapsed and/or refractory disease. © 2015 Informa UK, Ltd.

Different types of sea level indicators, (e.g. geomorphological, biological and archaeological) have been used in the Eastern Mediterranean in order to assess Late Quaternary coastal evolution and relative sea level (RSL) changes. Among them, beachrocks have often been used to assess Holocene shoreline evolution and tectonically induced RSL changes in the Aegean sea. Open debate about the cementation environment and the accuracy of beachrocks as sea level indicators is still present in literature: However, in several recent studies beachrocks have been proven useful in the absence of other sea level indicators or when coupled with other available sea level indicators. In particular, the combined analysis of erosional (e.g. tidal notches) and depositional sea level indicators has great significance given the fact that erosional indicators, although more precise for RSL studies, rarely preserve dateable materials, which are more frequent in depositional landforms. In this context, we carried out a detailed mapping of beachrocks in Paros and Naxos islands (Cyclades, Central Aegean Sea). In most sites, multiple generations of beachrocks were identified, at depths varying between the present mean sea level and -6.3 m. Beachrock slabs were also sampled and thin sections were carried out for petrographic and microstratigraphic analyses, aiming to characterize the constituents, the presence of bioclasts as well as the type of the cements. In order to provide an age estimate for sea level changes in the study area during the late Holocene, beachrock samples were dated using the Optically Stimulated Luminescence (OSL) method. The study focused on both quartz and feldspar. The first OSL age estimates are presented in this study. In the last 15 years, a number of geomorphological and geoarchaeological investigations were carried out to assess the relative sea level changes in this area. Therefore, we correlated beachrocks with previously published data such as submerged tidal notches, cores on coastal lagoons and submerged archaeological remains. Here we present the results of this multiproxy study. Our results allowed both to identify the Holocene palaeoshorelines and to place a chronological framework to the sea level changes in the broad area of central Cyclades.

© Springer-Verlag London 2015. Aim: To critically evaluate treatment options for patients with vaginal aplasia and present an algorithm taking into account the complexity, the advantages and the potential risks of each vaginoplasty method.Brief description of the reviewed data: Current available techniques for creating a neovagina range from conservative to complex surgical. No comparative studies exist between methods and at present most centers appear to prefer one method over another. Based on the best available evidence, it seems that vaginal dilation, being risk free and non-invasive, is the first line treatment option for patients with a vaginal dimple present and no previous perineal surgery. Patients with failed vaginal dilation should be directed to surgical traction techniques or peritoneal vaginoplasty depending on the presence or not of a vaginal dimple and on the familiarity of the surgical team with these techniques. Peritoneal vaginoplasty could be also applied in cases of failed surgical traction. Skin and intestinal vaginoplasties should be kept only for failures of other surgical techniques and for complex cases.Clinical implications: While the superiority of each method remains to be assessed objectively, we propose indications for each available method and a treatment algorithm.Open issues for further research: Evidenced based comparisons in the form of randomized controlled trials are required in order to objectively assess the place and superiority of each available method.

Capillary electrophoresis is a separation technique with high resolving power and sensitivity with applications in glycosaminoglycan analysis. In this chapter, we present validated protocols for determining the variously sulfated chondroitin or dermatan sulfate-derived disaccharides. These approaches involve degradation of the polysaccharides with specific chondro/dermato-lyases and electrophoretic analysis with capillary zone electrophoresis in a low pH operating buffer and reversed polarity. This methodology has been applied to drug/nutraceutical formulations or to biologic samples (blood serum, lens capsule) and has been validated. Analysis of biologic tissue samples is often more demanding in terms of detection sensitivity, and thus concentration pretreatment steps and/or a derivatization step with 2-aminoacridone are often advisable.

© 2014 by The North American Menopause Society. Objective This study aims to evaluate the potential effects of renal function variations on vascular structure before the development of hypertension. Methods This pilot study included 141 postmenopausal women without evidence of renal dysfunction or hypertension. Markers of renal function and levels of glomerular filtration rate (GFR) - using standard calculations (GFR based on levels of creatinine [GFR epi ]) and newer creatinine and/or cystatin calculations (GFR based on levels of creatinine and cystatin [GFR cr cystatin ] and GFR based on levels of cystatin [GFR cystatin ]) - were associated with hemodynamic parameters and markers of vascular structure (intima-media thickness [IMT] and presence of atheromatous plaques in carotid and femoral arteries). Results Levels of GFR epi, GFR cr cystatin, and GFR cystatin exhibited a significant negative correlation with femoral artery IMT, whereas levels of GFR epi correlated significantly with mean carotid bulb (CB) IMT. Multivariate analysis showed that CB-IMT was predicted by GFR epi levels and age (β-coefficient = -0.212, P = 0.020), whereas femoral artery IMT was predicted by GFR epi levels (β-coefficient = -0.293, P = 0.001). GFR epi levels lower than the 25th percentile were associated with higher CB-IMT (P = 0.009), femoral artery IMT (P = 0.001), and combined IMT (P = 0.035) compared with higher GFR epi levels. Moreover, GFR epi levels greater than the 25th percentile were associated with lower odds for the presence of atherosclerotic plaques at the CB and carotid arteries combined (CB: odds ratio, 0.146; P = 0.006; combined: odds ratio, 0.249; P = 0.043) compared with lower GFR epi levels. Conclusions A mild decrease in renal function within normal limits of GFR is independently associated with the presence of subclinical atherosclerosis in a sample of apparently healthy young postmenopausal women. Assessment of GFR using creatinine (vs cystatin C) levels is a more sensitive marker of its association with IMT and atherosclerotic plaques in this postmenopausal population.

In this article we provide evidence that the verbalizing v head in Greek has a morphological exponence in many more verbs than is apparent. Although, at first sight, verbs in the traditional second conjugation inflectional class (which exhibit non-root stress, e.g., aɣap-ó ‘I love’, poθ-ó ‘I desire’) do not seem to contain an overt piece of verbalizing morphology, we show that they take a vocalic extension consisting of an abstract vocalic slot. This slot, which can either be filled in with vocalic material or remain empty, undertakes the function of a verbalizer. Two major gains of this analysis is that it provides solid evidence for a v head as a verbalizer and not as a composite Voice-verbalizing head and that it proposes a unified treatment of the Greek verb morphology without extensively retreating to stem allomorphy.

This paper deals with the acoustic analysis of timbral andrhythmic patterns of the Cicada Orni sound activity, collectedat the Plato Academy archaeological site during thesummer period of 2014, comprising the Tettix soundscapedatabase.The main purpose here is to use sound analysis for understandingthe basic patterns of cicada calls and shrillingsounds, and subsequently use the raw material providedby the Tettix database in a statistical modeling frameworkfor creating virtual sounds of cicadas, allowing the controlof synthesis parameters spanning micro, meso and macrotemporal levels.

In view of the relentless increase in antibiotic resistance in human pathogens, efforts are needed to safeguard our future therapeutic options against infectious diseases. In addition to regulatory changes in our antibiotic use, this will have to include the development of new therapeutic compounds. One area that has received growing attention in recent years is the possibility to treat or prevent infections by targeting the virulence mechanisms that render bacteria pathogenic. Antivirulence targets include bacterial adherence, secretion of toxic effector molecules, bacterial persistence through biofilm formation, quorum sensing and immune evasion. Effective small-molecule compounds have already been identified that suppress such processes. In this review, we discuss the susceptibility of such compounds to the development of resistance, by comparison with known resistance mechanisms observed for classical bacteriostatic or bacteriolytic antibiotics, and by review of available experimental case studies. Unfortunately, appearance of resistance mechanisms has already been demonstrated for some, showing that the quest of new, lasting drugs remains complicated.

Quantitative analyses of calcareous nannofossils in the sediments of Pissouri South section on the island of Cyprus have produced a paleoceanographic record reflecting the paleoclimatic conditions during the Zanclean/Piacenzian transition. Pissouri South cyclical lithological alternations between organic-rich laminated layers and grey marls reflect the Earth’s orbital precession. According to the calcareous nannofossil biostratigraphy which has been performed, the studied section is correlated with MNN14/15 and MNN16 calcareous nannofossil biozones and is astronomically dated between 4.065 and 3.217 Ma. Intervals of increased organic carbon content, along with the positive values ofFlorisphaera profunda, Helicosphaera sellii, Discoaster spp. and the subsequent increase of stratification S-index, correspond to the sapropel deposition during periods of wetter climate and intense continental runoff, especially from the river Nile. These layers alternate with grey marly intervals, featured by the increased values of small placoliths of Reticulofenestra and Gephyrocapsaspecies, which are indicative of eutrophic conditions during intense surface-water mixing. Our data support the prevalence of a generally warm phase characterized by the absence of high-frequency climate variations in the southeastern Mediterranean during the Zanclean/Piacenzian (Early/Late Pliocene) transition.

Quantitative analyses of calcareous nannofossils in the sediments of Pissouri South section on the island of Cyprus have produced a paleoceanographic record reflecting the paleoclimatic conditions during the Zanclean/Piacenzian transition. Pissouri South cyclical lithological alternations between organic-rich laminated layers and grey marls reflect the Earth’s orbital precession. According to the calcareous nannofossil biostratigraphy which has been performed, the studied section is correlated with MNN14/15 and MNN16 calcareous nannofossil biozones and is astronomically dated between 4.065 and 3.217 Ma. Intervals of increased organic carbon content, along with the positive values ofFlorisphaera profunda, Helicosphaera sellii, Discoaster spp. and the subsequent increase of stratification S-index, correspond to the sapropel deposition during periods of wetter climate and intense continental runoff, especially from the river Nile. These layers alternate with grey marly intervals, featured by the increased values of small placoliths of Reticulofenestra and Gephyrocapsaspecies, which are indicative of eutrophic conditions during intense surface-water mixing. Our data support the prevalence of a generally warm phase characterized by the absence of high-frequency climate variations in the southeastern Mediterranean during the Zanclean/Piacenzian (Early/Late Pliocene) transition.

Προσκεκλημένη ομιλήτρια (της HEPIS, του ECWT και του Δήμου Πεύκης-Λυκόβρυσης): «Στη χώρα μας, και όχι μόνο, παρατηρείτε τεχνοφοβία ή ψηφιακός αναλφαβητισμός που σχετίζετε ειδικά με το φύλο, υπογράμμισε στην εισήγησή της στο συνέδριο ACTIVE WOMEN η Ειρήνη Καμπερίδου, Επίκουρη Καθηγήτρια Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και  μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του European Centre for Women and Technology (ECWT). Αναφέρθηκε και στην έρευνα της Δρ. Όλγας Παντούλη, η οποία στο νέο βιβλίο της με τίτλο «Αφηγήσεις ζωής Ελληνίδων επιστημόνων: η εξέλιξη στους τομείς της Φυσικής, των Μαθηματικών, της Μηχανικής και της Τεχνολογίας», επισημαίνει ότι οι περισσότεροι φοιτητές/τριες που επισκέπτονται τις ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες μας αποφεύγουν ή δυσκολεύονται να χειριστούν τον υπολογιστή για αναζήτηση βιβλιογραφίας, κ.ά.   Από την άλλη πλευρά, η κυρία Καμπερίδου τόνισε ότι "τα ερευνητικά δεδομένα δείχνουν ότι οι γυναίκες βρίσκονται ένα βήμα μπροστά από τους άντρες όσον αφορά κάποιες δεξιότητες, όπως η επικοινωνιακή-κοινωνική  νοημοσύνη: ξέρουν να ακούν, να μοιράζονται και να δέχονται την κριτική, έχουν ανοιχτό μυαλό και ομαδικό πνεύμα, δεν είναι αυταρχικές, χτίζουν συναίνεση, αναλαμβάνουν τον ρόλο του διαμεσολαβητή-ειρηνοποιού και δημιουργούν κίνητρα συνεργασίας. Η σημερινή οικονομία απαιτεί αυτές τις αποκαλούμενες ‘θηλυκές δεξιότητες’, τις οποίες υιοθετούν όλο και περισσότεροι άνδρες επιχειρηματίες και στελέχη σήμερα, δεδομένου ότι εταιρείες που απασχολούν γυναίκες εμφανίζουν κατά μέσο όρο περισσότερα κέρδη και βιωσιμότητα."  Ωστόσο,  όπως υπογράμμισε στην εισήγησή της η κυρία Καμπερίδου, μολονότι έρευνες τεκμηριώνουν ότι η συλλογική νοημοσύνη μιας ομάδας αυξάνεται όταν συμμετέχουν γυναίκες, «δεν μπορούμε να τα κάνουμε όλα! Δεν υπάρχει η superwoman όπως δεν υπάρχει ο  superman!», τονίζει ότι το multi-tasking, δηλαδή η ταυτόχρονη εκτέλεση πολλών εργασιών/υποχρεώσεων, στο οποίο συνήθως επιδίδεται το γυναικείο φύλο οδηγεί στην αποτυχία. Καταλήγοντας, παρουσίασε συμβουλές (tips) από πετυχημένες και καταξιωμένες γυναίκες επιχειρηματίες και στελέχη  της χώρας μας.» (Η Τεχνολογία στην Υπηρεσία των Γυναικών, 13 Οκτωβρίου 2015: Business News / Τεχνολογία  http://www.businessnews.gr/article/21615/i-tehnologia-stin-ypiresia-ton-gynaikon   ------------------------------------------------------------------------------------------Καμπερίδου, Ειρήνη (2015). «Γυναίκα και Τεχνολογία: η Ελληνική πραγματικότητα». Εισήγηση  στο συνέδριο "Active Women":  Η Τεχνολογία στην Υπηρεσία των Γυναικών,   Δημαρχείο Λυκόβρυσης-Πεύκης,  28/9/2015.  Διοργάνωση: Δίκτυο Επαγγελματιών Πληροφορικής (HePIS) με τη στήριξη του Δήμου Λυκόβρυσης-Πεύκης και του  ECWT – European Centre for Women and Technology (http://www.ecwt.eu) https://www.facebook.com/media/set/?set=a.895337420552195.1073741905.100002278359788&type=1&l=e35f9250fa   Kamberidou, Irene (2015).  “Women and Technology in Greek society”. Presentation at the conference  “Active Women”: Technology in the Service of Women, at the Municipality of Lykovirtssi-Pefki, Greece, Sept. 28, 2015. Organized by the Hellenic Professionals Informatics Society (HePIS) with the support of the ECWT and the Municipality of Lykovrisi-Pefki. [presentation in Greek] https://www.facebook.com/media/set/?set=a.895337420552195.1073741905.100002278359788&type=1&l=e35f9250fa  

Στο παρόν επιχειρείται η συνάντηση θεολογίας και επιστήμης στο πλαίσιο της διδακτικής μεθοδολογίας μαθημάτων της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Προτείνεται η πολύπλευρη μελέτη εννοιών (διαθεματικότητα) και η σύνδεση επιστημονικών πεδίων (διεπιστημονικότητα), όπως των μαθηματικών και της θεολογίας ώστε οι μαθητές να αντιλαμβάνονται επαρκώς τη συνάφεια των αντικειμένων και τη συμβολή τους σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Προτείνονται θεολογικά κείμενα που μπορούν να αξιοποιηθούν για τη διδασκαλία μαθηματικών εννοιών, ώστε ο μαθητής να αντιμετωπίζει τη γνώση ως ενιαία ολότητα και σχετική με τη ζωή του.

Στόχος του βιβλίου είναι η σύνδεση γνωσιοθεωρίας και φιλοσοφίας της επιστήμης με τη διδακτική μεθοδολογία των φυσικών επιστημών. Η πορεία από τη γνωσιοθεωρία και τη φιλοσοφία της επιστήμης, που σκιαγραφείται στις σελίδες του βιβλίου, εκβάλλει στα προγράμματα τα οποία σχεδιάζονται σήμερα για την εκπαίδευση των φυσικών επιστημών: (α) στο πρόγραμμα που βασίζεται στη συμβολή της ιστορίας και της φιλοσοφίας των επιστημών στη διδασκαλία των φυσικών επιστημών το οποίο στις μέρες μας επικεντρώνεται στη διδασκαλία για τη φύση της επιστήμης, και (β) στο πρόγραμμα που βασίζεται στη θεώρηση για την αλληλεπίδραση της επιστήμης με την τεχνολογία και την κοινωνία και το οποίο μετεξελίσσεται ενσωματώνοντας στοιχεία από την πολιτισμική προσέγγιση και την κριτική θεωρία.

Αυτή η εργασία προβαίνει σε ένα προβληματισμό ο οποίος έχει να κάνει με τη σχέση του αθλητισμού και το «επιχερείν», και ειδικά την ενδυνάμωση ηγετικών δεξιοτήτων  μέσω του  Αθλητισμού. Θα αναζητήσουμε απάντηση στο ερώτημα αν ο αθλητισμός προάγει στοιχεία που είναι σημαντικά για το «επιχειρείν», δηλαδή για την επιχειρηματικότητα και την επαγγελματική επιτυχία μετά το πέρας της αθλητικής καριέρας.  Πράγματι, υπάρχουν  πολλά παραδείγματα για το πώς ο αθλητισμός συμβάλλει στην ανάπτυξη ηγετικών δεξιοτήτων και στη βελτίωση της εταιρικής επίδοσης.  Το γεγονός αυτό  αναδεικνύεται και σε πρόσφατες έρευνες και συνεντεύξεις με πρώην αθλητές και αθλήτριες που ακολούθησαν άλλη καριέρα μετά το πέρας της αθλητικής τους σταδιοδρομίας.  Ερευνητικά στοιχεία τεκμηριώνουν ότι ένας αθλητικός προσανατολισμός , ή ένα ιστορικό αθλητικής εμπειρίας μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο εργαλείο, όσον αφορά στην επιχειρηματικότητα και ειδικά όσον αφορά στην καλλιέργεια και ανάπτυξη ηγετικών δεξιοτήτων.  Ερευνητικά στοιχεία αναδυκνείουν ότι οι  δεξιότητες που κάνουν τους ανθρώπους πετυχημένους  ηγέτες (leaders) συνδέονται άμεσα με τον ομαδικό αθλητισμό και με τον υψηλό ανταγωνισμό: αυτοπεποίθηση,  δημιουργικότητα, να οραματίζεσαι το στόχο σου, αποφασιστικότητα, επιμονή,  αφοσίωση, επικοινωνία, διαίσθηση,  οργανωτικές ικανότητες, κ.ά.  Αναλυτικότερα, πως ο αθλητισμός συμβάλλει στην ανάπτυξη της επιχειρηματικών και ηγετικών δεξιοτήτων ¨ τη γυναικεία συμμετοχή ¨ Τι σημαίνει επιχειρηματικότητα (entrepreneurship) σήμερα; ¨ Αθλητική ή Ολυμπιακή επιχειρηματικότητα (Olympic or sport entrepreneur /sport entrepreneurship) ¨ «Επιχειρώντας αλλιώς»: κοινωνική επιχειρηματικότητα (social entrepreneurs- social entrepreneurship-social enterprises) ¨ Γυναικεία Επιχειρηματικότητα. Επισυνάπτεται διαφάνεια: ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΗ ΗΓΕΤΙΚΩΝ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ . ---------------------------------------------------------------------------When citing/ για παραπομπή:   Καμπερίδου, Ειρήνη (2015). «Η Γυναικεία Αθλητική και Κοινωνική Επιχειρηματικότητα στην Εποχή της Κρίσης: Ενδυνάμωση Ηγετικών Δεξιοτήτων & Αθλητισμός». Εισήγηση στην Ημερίδα ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, του Τομέα Θεωρητικών Επιστημών της Σχολής Επιστήμης, Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού (Σ.Ε.Φ.Α.Α.), ΤΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ), 14/03/2015, Δάφνη  ***Kamberidou, I. (2015). “Women’s sport and social entrepreneurship in times of crisis: empowering leadership skills & Sport”. Presentation at the Sport & Society Workshop, March 14, 2015, organized by the Theoretical and Social Sciences Department of the School of Physical Education and Sport Science, University of Athens (UOA) [in Greek]. sport_and_social_entrepreneurs_1.3.2015.pdf

Το ζήτημα της κατάρτισης του διδακτικού προσωπικού δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναιευρύ και πολυεπίπεδο. Στην Ελλάδα, έχει απασχολήσει κυρίως την παιδαγωγική καικοινωνιολογική έρευνα, απότοκο της οποίας είναι μια πλούσια βιβλιογραφική παραγωγή. Οιιστορικές προσεγγίσεις, πιο περιορισμένες σε αριθμό, συνδέονται σε μεγάλο βαθμό με τηνπανεπιστημιακή ιστοριογραφία. Αυτή η τελευταία εστιάζει κυρίως στη μελέτη τουπανεπιστημιακού θεσμού με κύριους άξονες τη λειτουργία του, τη συμβολή του στο δημόσιοβίο, τη φυσιογνωμία του διδακτικού προσωπικoύ, τη σύνθεση του φοιτητικού πληθυσμού˙εξετάζει επίσης, αν και σπανιότερα, την έμφυλη διάσταση της ιστορίας του. Ειδικότερα, οιμελέτες που ερευνούν επιμέρους καθηγητικές σχολές θέτουν στο επίκεντρο κυρίως ζητήματαπου αφορούν στην εκπαιδευτική λειτουργία, όπως είναι η συγκρότηση γνωστικώναντικειμένων, τα προγράμματα σπουδών, η φιλοσοφία τους και ο ρόλος τους στηδιαμόρφωση της εθνικής ιδεολογίας, οι μέθοδοι διδασκαλίας.Παρά τη γονιμότητα αυτής της ιστοριογραφικής δραστηριότητας, υπάρχουν πλευρές τηςιστορικής πορείας του ελληνικού πανεπιστημιακού θεσμού, που παραμένουν ανεξερεύνητες.Η εργασία αυτή αφορά σε ένα ζήτημα ανοικτό: την κατάρτιση των εκπαιδευτικών ξένης γλώσσας. Στην ελληνικήβιβλιογραφία, η ιστορία της εκπαίδευσης των καθηγητών αυτής της ειδικότητας αγνοείταιαπό τη μεγάλη πλειοψηφία των ευρύτερων ερευνών της ιστορίας της εκπαίδευσης. Θίγεταιδε, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, σε πολύ περιορισμένο βαθμό και εξαιρετικάαποσπασματικά σε μελέτες με κύριο αντικείμενο τη διδασκαλία των ξένων γλωσσών στηδημόσια δευτεροβάθμια ή τριτοβάθμια ελληνική εκπαίδευση.Η σχετική απουσία του ιστορικού ενδιαφέροντος για το θέμα ίσως συνδέεται με τηνιδιαιτερότητα που παρουσιάζει στην Ελλάδα η συγκρότηση των ξένων φιλολογιών καιπολιτισμών σε γνωστικό αντικείμενο πανεπιστημιακών σπουδών. Αυτή αποτυπώνεται στησχετικά πρόσφατη (εκκινώντας από τη δεκαετία του 1950) δημιουργία στη ΦιλοσοφικήΣχολή των Πανεπιστημίων Αθηνών και Θεσσαλονίκης ειδικών τμημάτων γι αυτό το σκοπό.Η καθυστέρηση/υστέρηση αυτή, αν και δεν αποτελεί ελληνική ιδιοτυπία, ξαφνιάζειδεδομένου ότι η γαλλική γλώσσα διδάσκεται στα δημόσια Ελληνικά σχολεία και Γυμνάσιαήδη από την ίδρυση του ελληνικού κράτους, η δε αγγλική και γερμανική, ουσιαστικά από τιςαρχές του 20ού αιώνα, στις εμπορικές κυρίως σχολές. Όμως ακριβώς επειδή οισυγκεκριμένες σπουδές άργησαν να ενταχθούν στον ακαδημαϊκό χώρο, η ιστορία τηςεκπαίδευσης του αντίστοιχου διδακτικού προσωπικού υπερβαίνει τα όρια εκείνης τουπανεπιστημίου καθότι, ανάλογα με την περίοδο που κάθε φορά εξετάζεται, διαμορφώνεται ήσυνδιαμορφώνεται από φορείς εξωπανεπιστημιακούς και μάλιστα ετεροεθνείς. Επομένως,δεδομένης της εμπλοκής ξένων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στην κατάρτιση Ελλήνωνδημοσίων λειτουργών, η γένεση του ζητήματος της επαγγελματικής μόρφωσης τωνκαθηγητών/τριών αυτής της ειδικότητας και η θεσμική πορεία του συνδιαλέγονται άμεσα μετην ευρύτερη πολιτική και διπλωματική συγκυρία. Η ιστορία της δημιουργίαςσυγκροτημένων δομών προετοιμασίας για τη διδασκαλία ξένων γλωσσών στη δημόσιαεκπαίδευση, στο μέτρο που συνδέεται κατ’ έναν τρόπο με τις έμφυλες μεταβολές πουπαρατηρούνται στη σύνθεση του συγκεκριμένου καθηγητικού σώματος, επιδέχεται και μίαακόμη ανάγνωση, η οποία προσδίδει μια επιπλέον διάσταση στο ζήτημα, εκείνης του φύλου.Στόχος της παρούσας εισήγησης είναι η οριοθέτηση ενός πολυδιάστατου πεδίου έρευνας, πουεγγράφεται, λοιπόν, στα όρια της ιστορίας της εκπαίδευσης, της διπλωματικής ιστορίας αλλάκαι εκείνης του φύλου. Η τριπλή αυτή προσέγγιση υπαγορεύεται από την αναγκαιότηταδιεύρυνσης και σε άλλους ερευνητικούς χώρους του πεδίου παρατήρησης ενός ζητήματοςπου εντάσσεται, βέβαια, καταρχήν, στο πλαίσιο της ελληνικής πανεπιστημιακής ιστορίας.Αναδεικνύει δε την πολλαπλότητα των επιπέδων της ιστορικής ανάλυσης και επιτρέπει τηνεισαγωγή μεθοδολογικών και ερμηνευτικών εργαλείων από διαφορετικά πεδία της ιστορικήςέρευνας. Σε αυτό το πλαίσιο, επιδιώκεται μια πρώτη ιστοριογραφική καταγραφή˙ μιααποτίμηση, τέλος, των προοπτικών-οπτικών που ανοίγονται για την έρευνα στην ιστορία τηςεκπαίδευσης.

Εισαγωγή: Η Πετοσφαίριση είναι ένα άθλημα το οποίο απαιτεί συνεχείς επαναλαμβανόμενες προσπάθειες υψηλής έντασης (Kuslinger et al, 1987) ενώ παράλληλα περιλαμβάνει πολλές κινητικές δεξιότητες. Σύμφωνα με τους Ziv & Lidor (2010) η σημαντικότερη παράμετρος στην Πετοσφαίριση είναι το κατακόρυφο άλμα. Σε αντίθεση οι Gabbett et al (2007) απέδειξαν ότι οι τεχνικές επιδεξιότητες συνεισφέρουν περισσότερο καθώς μπορούν να προβλέπουν καλύτερα την επιλογή ή όχι εφήβων ταλαντούχων παικτών. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να προσδιοριστούν οι μεταβλητές που σχετίζονται περισσότερομε την επιλογή νεαρών πετοσφαιριστών για την Εθνική ομάδα Παμπαίδων (14-15ετών).Μέθοδος: Το δείγμα αποτέλεσαν αθλητές της κατηγορίας Παμπαίδων (n=43) οι οποίοι υποβλήθηκαν σε σωματομετρήσεις (σωματικό ύψος και βάρος, ύψος με το χέρι στην ανάταση, σωματικό λίπος) και κινητικά τεστ (κατακόρυφο άλμα (CMJ), άλμα μπλοκ, άλμα επίθεσης, τεστ ευκινησίας 505, δρόμος ταχύτητας 10m). Τέσσερις έμπειροι προπονητές βαθμολόγησαν τον κάθε παίκτη με κλίμακα 0-100κατά τη διάρκεια αγώνων διαχωρίζοντας τους αθλητές σε επιλεγόμενους και μη. Πραγματοποιήθηκε διακριτική ανάλυση για να εκτιμήσει ποιές αξιολογούμενες μεταβλητές μπορούν να προβλέψουν την εκτίμηση των προπονητών. Αποτελέσματα: Από την ανάλυση προέκυψε μια διακριτική συνάρτηση που διαχώρισε σημαντικά τις ομάδες (λ=0.69; Χ2=15.12; p=0.001; η2=0.12). Το κατακόρυφο άλμα (CMJ) ήταν η μόνη σημαντική παράμετρος που φόρτισε τη συνάρτηση (r=0.85). Η ακρίβεια της διακριτικής εξίσωσης ήταν υψηλή καθώς το ποσοστό σωστού διαχωρισμού με την προσέγγιση της διασταυρούμενης επικύρωσης ήταν 72.1%. Συζήτηση: Τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι το κατακόρυφο άλμα μπορεί να διαχωρίσει με επιτυχία νεαρούς Πετοσφαιριστές ηλικίας 14-15 ετών σε επιλεγόμενους ή μη για το επίπεδο Εθνικής ομάδας Παμπαίδων και ίσως αποτελεί τη σημαντικότερη παράμετρο αξιολόγησης στην εύρεση νέων ταλέντων στην Πετοσφαίριση.

Ἡ τουρκικὴ πολιτικὴ ἡγεσία Νταβούτογλου-Ἐρντογὰν (μὲ αὐτὴν τὴν ἱεραρχικὴ σειρά), ἀντιλαμβάνεται τήν, σὲ βάθος χρόνου, μείωση τῆς στρατηγικῆς σημασίας τῆς Τουρκίας γιὰ τὴν ∆ύση καὶ τὸ ΝΑΤΟ. Ἡ μείωσις αὐτὴ ὀφείλεται στὴν τήξη τῶν πάγων κατὰ μῆκος τοῦ Βορειοανατολικοῦ Περάσματος (Βερίγγειος Πορθμὸς) ποὺ θὰ ἐπιτρέπει σὲ μερικὰ χρόνια στὴν Ρωσσία νὰ πρoσεγγίζει τὰ στρατηγικὰ σημεῖα τοῦ Εἰρηνικοῦ σὲ τρεῖς φορὲς ὀλιγώτερον χρόνο ἀφ' ὅτι οἱ ΗΠΑ. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ὑπονομεύει, προϊόντος τοῦ χρόνου, τὴν σπουδαιότητα τῆς Τουρκίας ὡς ἀνασχετικοῦ παράγοντος (μαζῇ μὲ τὴν Ἑλλάδα), τῆς καθόδου τῆς Ρωσσίας στὰ θερμὰ ὕδατα τῆς Μεσογείου καὶ μειώνει σὲ σημαντικὸ βαθμὸ τὸν συνολικὸ ρόλο τῆς Νοτιοανατολικῆς Πτέρυγος τοῦ ΝΑΤΟ. Ἕνα ρόλο ὁ ὁποῖος ἐπικοινωνιακῶς καλύπτεται ἀπὸ τὸ ἠθικο-ἰδεολογικὸ «emballage» τῆς «ἑλληνοτουρκικῆς φιλίας». Μιᾶς φιλίας ποὺ δὲν παύει νὰ δοκιμάζεται ἀπὸ τὴν Ἄγκυρα στὸ Αἰγαῖο Πέλαγος καὶ στὴν ΑΟΖ / ΕΕΖ τῆς, ὑπὸ τουρκικὴν κατοχὴ κατὰ τὸ 38% τοῦ ἐδάφους της, Κυπριακῆς ∆ημοκρατίας, κράτους-μέλους τῆς ΕΕ. Το παρόν άρθρο, περιγράφει τη συμπεριφορά της Τουρκίας στη σύγχρονη γεωπολιτική συγκυρία.

Στο άρθρο αυτό επιχειρείται η ανάπτυξη παιδαγωγικής θεωρίας για τη λειτουργική σχέση «Θεάτρου στην Εκπαίδευση» και σχολικής ηθικής αγωγής με βάση τη γνωσιακή επιστήμη. Αναδεικνύονται, έτσι, οι διαφορετικές προσεγγίσεις της γνώσης στο πλαίσιο της εκπαίδευσης (γνωστικής και οικολογικής) και το φιλοσοφικό και επιστημονικό υπόβαθρό τους. Η ένταξη του «Θεάτρου στην Εκπαίδευση», μέσω του Προγράμματος Σπουδών, στην καθημερινότητα του σχολείου και στη μαθησιακή διαδικασία μπορεί να αποτελέσει εργαλείο απελευθέρωσης, αλλά και υποδούλωσης ανάλογα με τους φιλοσοφικούς και πολιτικούς προσανατολισμούς των υπεύθυνων της εκπαίδευσης (ειδικοί, εμπειρογνώμονες) και της εκπαιδευτικής πράξης στην τάξη (εκπαιδευτικοί). Στο παρόν μελετώνται ερευνητικά οι διαφορές μεταξύ των δύο προσεγγίσεων και γίνονται αναφορές στα εμπειρικά δεδομένα της Ελλάδας και άλλων χωρών που θεμελιώνουν την παιδαγωγική λειτουργικότητα του θεάτρου στην διαμόρφωση της προσωπικής ταυτότητας και του ήθους του μαθητή από την προσχολική και σε όλη τη διάρκεια της εκπαίδευσής του. Σκοπός είναι να απαντηθεί το βασικό ερώτημα που απασχολεί τον ερευνητή και προκαλεί κάθε ειδικό και εκπαιδευτικό να πάρει θέση, πριν συμφωνήσει, χωρίς πολλές διατυπώσεις, με την παιδαγωγική αξία του «Θεάτρου στην Εκπαίδευση»: Με ποιες παιδαγωγικές, φιλοσοφικές και πολιτικές προϋποθέσεις το θέατρο, ως ασφαλής, μαθητοκεντρική και χειραφετητική μέθοδος και τεχνική, μπορεί να ενταχθεί στην απελευθερωτική εκπαίδευση με σκοπό την ηθική αγωγή μέσω των μαθημάτων του Προγράμματος Σπουδών;

Η εργασία αυτή προβαίνει σε μια ανασκόπηση των θεωρητικών προσεγγίσεων περί κοινωνικού κεφαλαίου, γεφυροποιού και αποκλειστικού, με σκοπό την προσέγγιση της κοινωνικής περιοχής του αθλητισμού και του φύλου υπό την οπτική της ανάλυσης του κοινωνικού κεφαλαίου και κατ’ επέκταση τη συμβολή της αθλήτριας στην παραγωγή του κοινωνικού κεφαλαίου. Η διεθνής βιβλιογραφία στο θέμα «ο αθλητισμός ως κοινωνικό κεφάλαιο» μολονότι περιορισμένη, αποδεικνύει ότι όσο ισχυρότερο είναι το κοινωνικό κεφάλαιο που αποκτάται στο πεδίο του αθλητισμού, τόσο διευκολύνεται και προωθείται η κοινωνική ενσωμάτωση. Στις μέχρι τώρα εργασίες για το κοινωνικό κεφάλαιο έχει παραμεληθεί και η παράμετρος φύλο. Η έρευνα της έμφυλης διάστασης του κοινωνικού κεφαλαίου, μολονότι περιορισμένη, δείχνει ότι οι γυναίκες παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του κοινωνικού κεφαλαίου. Το κοινωνικό κεφάλαιο αναφέρεται στη συλλογική αξία των κοινωνικών δικτύων, στην άρση των κοινωνικών αποκλεισμών, που αφορούν την έμφυλη, εθνική και φυλετική πολυμορφία (diverity), μεταξύ άλλων. Συμπερασματικά, είναι απαραίτητο να συμπεριληφθεί η διάσταση του φύλου και ειδικά ο ρόλος της αθλήτριας στις συζητήσεις για το κοινωνικό κεφάλαιο. Η έμφυλη διάσταση λειτουργεί ως «κοινωνική κόλλα», ως ανεκμετάλλευτη πηγή κοινωνικής ενέργειας που συμβάλλει δυναμικά στην αναγνώριση και την ενεργοποίηση κοινωνικών διεργασιών.   Λέξεις-κλειδιά: γεφυροποιό και αποκλειστικό κοινωνικό κεφάλαιο, «κοινωνική κόλλα», έμφυλη διάσταση, αθλητισμός, φύλο, γυναίκες, κοινωνικά δίκτυα  ------------------------------------------------------------------------------------------------------- Καμπερίδου, Ειρήνη; Παπαδοπούλου, Σοφία (2014). Κοινωνικό Κεφάλαιο, Φύλο και Αθλητισμός. Γυναίκα & Άθληση. Τόμος  ΙΧ , 2013/2014, σελ. 7-14. Έκδοση της Πανελλήνιας Ένωσης για τον Αθλητισμό και τα Σπορ (ΠΕΠΓΑΣ).       *** Kamberidou, I. ; Papadopoulou, Sophia (2014). Social Capital, Gender and Sport (published in Greek). Women & Sport, a publication of the Hellenic Union for the Advancement of Women and Girls in Sport (PEPGAS), volume ΙΧ , 2013/2014, σελ. 7-14.--------------------------------------------------------------------------- Social Capital, Gender and Sport: This paper explores the concept of social capital—bridging and exclusive— so as to apply it as an analytical category to sport and gender, and subsequently the female athlete’s contributions in social capital production. International research on sport as social capital, although limited, indicates that sport promotes social inclusion. Research on the gender dimension of social capital, although limited, shows that women have been playing a major role in social capital production. Social capital refers to the collective value of social networks, the elimination of social exclusions, respect for ethnic, racial and gender diversity, among other things. In conclusion, it is essential to incorporate the gender perspective, and especially the role of the female athlete, in the discussions on social capital. The gender dimension provides the ‘social glue’ or untapped energy source that contributes dynamically in acknowledging and activating social processes. Keywords: bridging and exclusive social capital, "social glue", gender dimension, sport, gender perspective, women, social networks.

Κανένα βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης δεν έχει δεχτεί τόσες ποικίλες ερμηνείες και παρερμηνείες όσο το "΄Ασμα Ασμάτων". Το ποιητικό αυτό έργο διακρίνεται για τον πλούτο και τη χάρη των εικόνων του, για τη ζωηρότητα των χρωμάτων του, για την ένταση και το βάθος του αισθήματός του, γι' αυτό και κατέχει εξέχουσα θέση στην παγκόσμια λυρική ποίηση. Έχει συσσωρευθεί μεγάλος αριθμός μελετών μέσα στον 20ό αιώνα για το θέμα αυτό. Η παρούσα μονογραφία χωρίζεται σε τρία μέρη: στο πρώτο μέρος της πραγματεύεται τις λογοτεχνικές μεταγραφές-αποδόσεις του έργου στα νέα ελληνικά, στο δεύτερο μέρος εξετάζονται έξι δραματικές μεταγραφές του και στο τρίτο επιχειρείται μια διεξοδική μελέτη της απήχησης του βιβλικού αυτού κειμένου στο έργο των Νεοελλήνων ποιητών.

Το παρόν κείμενο αποτελεί άρθρο του Καθηγητή Ιωάννη Μάζη, σε συνεργασία με τον Κυριάκο Πατραγά και αναφέρεται, στο ρόλο τῶν παλαιφάτων ὀρθοδόξων πατριαρχείων, στον ἰσλαμικὸ κόσμο.

Στη παρούσα συλλογική προσπάθεια των ειδικών επιστημόνων και εμπειγνωμόνων, η συμβολή μας έγκειται στις ενότητες της Γ’ Λυκείου, οι οποίες περιλαμβάνουν τις έννοεις της Επιστήμης, της Τεχνολογία και της Γενετικής. Επιπλέον, υπήρξε συνεργασία και για την έννοια της Βιοηθικής της Β’ Λυκείου με τη συνάδελφο κ. Ρόη Ακανθοπούλου. Σημαντική είναι η  συμβολή του γράφοντος στη δημιουργία του Δειγματικού Σχεδίου Διδασκαλίας στην ενότητα Διλήμματα και στην έννοια της Γ’ Λυκείου ΓΕΝΕΤΙΚΗ και συγκεκριμένα στην προβολή ορθόδοξων βιοηθικολόγων στα προτεινόμενα φύλλα εργασίας.

Η απόφαση της ΣτΕ (Ολ.) 2287/2015 κρίνει ότι επιβάλλεται η εκπόνηση μελέτης οικονομικών και κοινωνικών επιπτώσεων πριν από την επιβολή περικοπών στις συντάξεις. Απαιτείται να εκτιμηθούν συνολικά οι επιπτώσεις από τα φορολογικά και ασφαλιστικά μέτρα. Η απόφαση συνάδει με όσα έχουν γίνει δεκτά από τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας και το Συμβούλιο της Ευρώπης όσον αφορά στη συμμόρφωση της Ελλάδας στις διεθνείς της υποχρεώσεις. Ωστόσο, η απόφαση εσφαλμένα δέχεται ότι τα μέτρα που έχουν ληφθεί κατά τη διάρκεια της κρίσης δεν είναι διαρθρωτικά. Η άποψη της μειοψηφίας στο σημείο αυτό είναι περισσότερο πειστική. Τέλος, στην παρούσα εξαιρετικά κρίσιμη οικονομική συγκυρία και λαμβάνοντας υπόψη ότι η αναφερόμενη στην απόφαση μελέτη των επιπτώσεων απαιτείται το πρώτον, θα έπρεπε να είχε ταχθεί προθεσμία στο Δημόσιο για να προσκομίσει, έστω και εκ των υστέρων, ως συμπληρωματική απόδειξη τη μελέτη αυτή.

Παρουσίαση του βιβλίου της Ειρήνης Καμπερίδου από το Λύκειο των Ελληνίδων (και προσκεκλημένη ομιλήτρια):   Αυτή η παρουσίαση [της Ειρήνης Καμπερίδου] εξετάζει τη δουλική φύση της οσμανικής κοινωνίας που διατρέχει όλη την ιεραρχία των διαπροσωπικών σχέσεων στο ιδιωτικό βίο  και στο δημόσιο. Αναδεικνύει ότι το χαρέμι δεν ήταν ο εξωτικός, αισθησιακός χώρος που παρουσίαζαν οι ζωγράφοι και οι περιηγητές του 18ου και 19ου αιώνα.  Μαθαίνουμε, χάρη στις μαρτυρίες των δυτικών περιηγητριών καθώς και των έγκλειστων στα χαρέμια γυναικών, ότι το 19ο αιώνα το χαρέμι απαρτιζόταν από Ελληνίδες, Κιρκάσιες, Γεωργιανές, γυναίκες της Αφρικής και της Αραβίας. Αναφέρονται και Ευρωπαίες—Αγγλίδες, Ιταλίδες, Γαλλίδες, μαύροι εξισλαμισμένοι ευνούχοι, ευνουχισμένα αγόρια και άνδρες. Το πολυεθνικό - Οθωμανικό χαρέμι ήταν ο κόσμος της απόλυτης απομόνωσης και του απόλυτου περιορισμού και εγκλεισμού του γυναικείου φύλου ως μία συλλογική οντότητα (ταυτότητα) μέσα σ’ έναν χώρο (δηλαδή Χαρέμι) όπου όλες οι γυναίκες ανήκαν μόνο σ’ έναν άνδρα  [είτε με την ιδιότητα της συζύγου, της κόρης, της σκλάβας οδαλίσκης, της μητέρας, της προστατευόμενης).  Αυτός ο συλλογικός εγκλεισμός των γυναικών ως μία οντότητα και ο αποκλεισμός τους από τον δημόσιο-κοινωνικό βίο, ήταν προϊόν ή καρπός του θεσμού της δουλείας, των επεκτατικών βλέψεων του Ισλάμ. Όμηροι αυτού του συστήματος απομόνωσης υπήρξαν , όχι μόνο τα κορίτσια και οι γυναίκες, αλλά και οι γιοι των έγκλειστων γυναικών, καθώς και οι μικροί αρσενικοί δούλοι και οι ευνούχοι .  Η δουλεία, αλλά και το δουλεμπόριο, υπήρξαν θεσμοί που το Ισλάμ είχε αναγνωρίσει και προάγει.  «Αχ, θα μπορούσα να συγχωρήσω σχεδόν τα πάντα στους Τούρκους. Δε θα τους καταδικάσω που αφαίρεσαν το σήμα το σταυρού από την Αγιά Σοφιά, που έκαναν τον Παρθενώνα αποθήκη πυρομαχικών ή που έσφαξαν τους Χριστιανούς, αλλά ένα πράγμα δεν μπορώ να συγχωρήσω: το ότι καταδικάζουν τις γυναίκες τους σε μία ζωή ματαιότητας, άγνοιας, ανηθικότητας, και πρόωρου θανάτου. […] πεθαίνουν πρόωρα, κατά εκατοντάδες, από την υπερκατανάλωση ουσιών, από τα δεκαοχτώ ως τα τριάντα τους χρόνια, ως αποτέλεσμα αυτού του μη-φυσιολογικού και ανθυγιεινού τρόπου ζωής στο Χαρέμι…» (Anna Vivanti 1865: 116-117, μετάφραση Ειρήνη Καμπερίδου).  ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

1. Καμπερίδου, Ειρήνη (2015). Στο Θερμοκήπιο του Ανταγωνισμού και της Αντιζηλίας  [In the yoke of the harem- hotbed of rivalry and jealousy]. Παρουσίαση στο Πνευματικό Κέντρο «Εκάβη», διοργάνωση: Λύκειο των Ελληνίδων Κατερίνης, στο πλαίσιο της παρουσίασης του βιβλίου "Επιτέλους Αναπνέω Ελεύθερη! Γυναικείες Μαρτυρίες"       *** Kamberidou, Irene (2015). In the yoke of the harem- hotbed of rivalry and jealousy.  Presentation at the Cultural Center EKAVI,  Katerini, Greece  on the occasions of the circulation of Irene Kamberidou’s book entitled  "Finally Free to Breathe", Women’s Accounts: women travellers of the 17th, 18th and 19th centuries. Publisher: Telethrio S.A., Athens

Στὴν παροῦσα Εἰσήγηση ἀναφερόμεθα καὶ ἐμβαθύνομε σὲ ὡρισμένες πτυχὲς τοῦ ζητήματος τῆς ἐπιλύσεως τοῦ Κυπριακοῦ ἀναφορικῶς πρὸς τὰ Πλάσματα ∆ικαίου τὰ χρησιμοποιούμενα ἀπὸ φορεῖς τῆς διεθνοῦς, λεγομένης, κοινότητος πρὸς ἐπίλυσιν τοῦ Κυπριακοῦ μέσῳ τῆς λεγομένης ∆∆Ο, ὅπως καὶ τὰ ∆ιεθνῆ ἐγκλήματα ποὺ τὰ ἀνωτέρω πλάσματα δικαίου συγκαλύπτουν καὶ νομιμοποιοῦν, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ δημιουργοῦν προϋποθέσεις γιὰ χαοτικὴ διχοτόμηση στὴν καταργηθησομένη "μετεξελιχθεῖσα" Κυπριακὴ ∆ημοκρατία. 1) Ὑποστηρίζομε ὅτι βασικοὶ πυλῶνες τῶν διαφόρων σχεδίων καὶ προτάσεων ἐπιλύσεως τοῦ Κυπριακοῦ, οἱ ὁποῖοι διαχρονικῶς ἀποτελοῦν τὴν βάση τῶν διαπραγματεύσεων, συνιστοῦν δικαϊκὰ πλάσματα. Θὰ παρουσιασθεῖ τί μπορεῖ νὰ ὑποδηλώνει ἡ ἀνάγκη χρήσεως τόσων πλασμάτων δικαίου, καὶ μάλιστα ἐπὶ θεμελιωδῶν ρυθμίσεων ἐπιλύσεως τοῦ Κυπριακοῦ, καὶ πῶς μπορεῖ τὸ γεγονὸς αὐτὸ νὰ ἐπηρεάσει τὴν λειτουργικότητα τοῦ προτεινομένου ὑποδείγματος ἱδρύσεως καὶ διακυβερνήσεως. 2) Παραλλήλως, ἐξετάζεται τὸ ζήτημα τῆς ἐκ τῶν ὑστέρων νομιμοποιήσεως παρανόμων καταστάσεων καὶ πῶς ἡ διαχείρισις καὶ ἐπίλυσις τοῦ Κυπριακοῦ μπορεῖ νὰ λειτουργήσει δικαιοπαραγωγικῶς. 3) Ἐπὶ πλέον, ἀναλύεται τὸ ζήτημα τῆς συνεχίσεως ἢ διαδοχῆς τῆς Κυπριακῆς ∆ημοκρατίας, καὶ ἐξετάζεται τὶ μπορεῖ νὰ συνεπάγεται γιὰ τὴν νομικὴ ἀντιμετώπιση τῶν τελεσθέντων ἀπὸ τὴν τουρκικὴ πλευρὰ διεθνῶν ἐγκλημάτων στὴν Κύπρο.

The fundamental beliefs and principles underlying the curriculum of a subject in the school system are very important. Philosophy provides curriculum specialists and stakeholders with a framework for building the curriculum. It helps them answer the question what is knowledge, what is of value for learning, how students learn, what methods to use, what are the outcomes of education and what is the role of the teacher in the earning process etc. Different philosophies, such as Idealism, Realism, Critical Realism, Pragmatism and Existentialism provide different answers. The author in this paper is concerned with the Religious Education curriculum for the three last years of High School (Lyceum in Greece). He argues that the curriculum should be defined as the total learning experiences of the individual. For that, Pragmatism which pervades John Dewey’s work and his definition of experience and education, and in some cases Existentialism, should be the basis on which the Religious Education curriculum ought to be constructed. Along similar lines, he argues that pragmatism should be considered with Βahktin’s ‘dialogical self’, Geertz’s ‘grammar of culture’ and the Orthodox theology of the Person. The study puts forward the view that Religious Education might be a modern, not confessional subject, educating adolescents with a ‘religious language’ of themselves and their societies and aiming towards a critical religiosity’, where otherness is a part of ourselves.