We report on the X-ray spectral and temporal properties of the Be/X-ray binary system XMMU J004855.5-734946 located in the Small Magellanic Cloud. The system was monitored by Swift/XRT during a moderate outburst in 2016 July, while an unanticipated Chandra target of opportunity observation was triggered when the luminosity of the system was greater than 1036 erg s-1 allowing a detailed study of X-ray properties of the systems. Specifically, its X-ray spectrum, as observed during the outburst, is well modelled by an absorbed power law (Γ = 0.58). Timing analysis of the collected photon events revealed coherent X-ray pulsations with a period of ∼15.64 s, thus confirming XMMU J004855.5-734946 as a high-mass X-ray binary pulsar. By analysing archival XMM-Newton observations, we determined the long-term spin period evolution of the neutron star, showing that the compact star has spun-up by \dot{P}∼ -0.0028 s yr^{-1}. By modelling the X-ray pulsed emission as detected by Chandra, we set constraints on the inclination of the magnetic and rotation axis of the neutron star, as well to its compactness (I.e. (M/M⊙)/(R/km) = 0.095 ± 0.007).
Syndecans are a small family of four transmembrane proteoglycans in mammals. They have similar structural organization, consisting of an N-terminal ectodomain, single transmembrane domain and C-terminal cytoplasmic domain. Over the years, the association between syndecans and the actin cytoskeleton has been established, which has consequences for the regulation of cell adhesion and migration. Specifically, ecto- and cytoplasmic domains are responsible for the interaction with extracellular matrix molecules and intracellular kinases, respectively. These interactions indicate syndecans as key molecules during cancer initiation and progression. Particularly syndecans interact with other cell surface receptors, such as growth factor receptors and integrins, which lead to activation of downstream signaling pathways, which are critical for the cellular behavior. Moreover, this review describes the key role of syndecans in intracellular calcium regulation and homeostasis. The syndecan-mediated regulation of calcium metabolism is highly correlated with cells' adhesion phenotype through the actin cytoskeleton and formation of junctions, with implications during differentiation and disease progression.
In caudal autotomy, lizards shed their tail to escape from an attacking predator. Since the tail serves multiple functions, caudal regeneration is of pivotal importance. However, it is a demanding procedure that requires substantial energy and nutrients. Therefore, lizards have to increase energy income to fuel the extraordinary requirements of the regenerating tail. We presumed that autotomized lizards would adjust their digestion to acquire this additional energy. To clarify the effects of tail regeneration on digestion, we compared the digestive performance before autotomy, during regeneration, and after its completion. Tail regeneration indeed increased gut passage time but did not affect digestive performance in a uniform pattern: though protein income was maximized, lipid and sugar acquisition remained stable. This divergence in proteins may be attributed to their particular role in tail reconstruction, as they are the main building blocks for tissue formation.
Klaeger S, Heinzlmeir S, Wilhelm M, Polzer H, Vick B, Koenig P-A, Reinecke M, Ruprecht B, Petzoldt S, Meng C. The target landscape of clinical kinase drugs. Science. 2017;358(6367):eaan4368.
Ap Librae is one out of a handful of low-frequency peaked blazars to be detected at TeV γ-rays and the only one with an identified X-ray jet. Combined observations of Fermi-LAT at high energies (HE) and of H.E.S.S. at very high energies (VHE) revealed a striking spectral property of Ap Librae; the presence of a broad high-energy component that extends more than nine orders of magnitude in energy and is, therefore, hard to be explained by the usual single-zone synchrotron self-Compton model. We show that the superposition of different emission components related to photohadronic interactions can explain the γ-ray emission of Ap Librae without invoking external radiation fields. We present two indicative model fits to the spectral energy distribution of Ap Librae where the VHE emission is assumed to originate from a compact, sub-pc scale region of the jet. A robust prediction of our model is VHE flux variability on time-scales similar to those observed at X-rays and HE γ-rays, which can be further used to distinguish between a sub-pc or kpc scale origin of the TeV emission. We thus calculate the expected variability signatures at X-rays, HE and VHE γ-rays and show that quasi-simultaneous flares are expected, with larger amplitude flares appearing at γ-rays. We assess the detectability of VHE variability from Ap Librae with CTA, next generation of IACT. We show that ∼h time-scale variability at Eγ > 0.1 TeV could be detectable at high significance with shorter exposure times than current Cherenkov telescopes.
Kamberidou I, Karteroliotis K, Venetsanou F, Dania A. THINKING GLOBALLY AND ACTING LOCALLY: THE POWER OF PLAY AND GAMES. Creating a tech tool to promote European Traditional Sports and Games from an intergenerational and inclusive perspective, ERASMUS PLUS Small Collaborative Partnership-GEO-LUDENS:Discussion-proposals for 1st meeting in Zaragoza Spain, 9-10/2/ 2017. 2017;(GEO-LUDENS partnership, Zaragoza Spain,).Abstract
The purpose of the present study was to investigate the time characteristics four consecutive Olympic Games after the implementation of the new regulations, both in men and women. Data concerns the points and the duration of the set and the match as well and the total match duration, from Olympic volleyball games (Sidney 2000, Athens 2004, Beijing 2008 and London 2012). In total 312 matches were analyzed. Results indicated a continuous significant increase in the set and accordingly match duration's, both in men and women. Overall the mean set duration for each of the first four sets increased from around 22 minutes in Sydney to 26 minutes in London and the fifth sets increased from around 15 minutes to 17.5 minutes respectively. This may be is a consequence of the teams’ primary commitment to performance improvement in the defense tactics and the special attention given to the avoidance of faults. In conclusion, the implementation of the new rules since 2000, especially those related with the change to the rally point system, with each set played to 25 points and the introduction of rule for libero player have forced volleyball coaches and players to reevaluate their strategies and tactics in the goal of winning a rally, a set and a game. The collateral prolongation of the rallies and the increased uncertainty of the outcome have undeniably made the game more spectacular and intriguing to watch.Keywords: Volleyball; Time characteristics; Rules.
The purpose of the present study was to investigate the time characteristics four consecutive Olympic Games after the implementation of the new regulations, both in men and women. Data concerns the points and the duration of the set and the match as well and the total match duration, from Olympic volleyball games (Sidney 2000, Athens 2004, Beijing 2008 and London 2012). In total 312 matches were analyzed. Results indicated a continuous significant increase in the set and accordingly match durations, both in men and women. Overall the mean set duration for each of the first four sets increased from around 22 minutes in Sydney to 26 minutes in London and the fifth sets increased from around 15 minutes to 17.5 minutes respectively. This may be is a consequence of the teams' primary commitment to performance improvement in the defense tactics and the special attention given to the avoidance of faults. In conclusion, the implementation of the new rules since 2000, especially those related with the change to the rally point system, with each set played to 25 points and the introduction of rule for libero player have forced volleyball coaches and players to reevaluate their strategies and tactics in the goal of winning a rally, a set and a game. The collateral prolongation of the rallies and the increased uncertainty of the outcome have undeniably made the game more spectacular and intriguing to watch.
AIM: The investigation of the association between total arterial compliance (CT)-estimated by a novel technique-with left ventricular mass (LVM) and hypertrophy (LVH). Our hypothesis was that CT may be better related to LVM compared to the gold-standard regional aortic stiffness. Within the frame of the ongoing cross-sectional study "SAFAR," 226 subjects with established hypertension or with suspected hypertension underwent blood pressure (BP) assessment, carotid-to-femoral pulse wave velocity (cf-PWV), and echocardiographic measurement of LVM. LVM index (LVMI) was calculated by the ratio of LVM to body surface area. CT was estimated by a previously proposed and validated formula: CT = 36.7 /cf-PWV2 [ml/mmHg]. LVMI was related to age (r = 0.207, p = 0.002), systolic BP (r = 0.248, p < 0.001), diastolic BP (r = 0.139, p = 0.04), mean BP (r = 0.212, p = 0.002), pulse pressure (r = 0.212, p = 0.002), heart rate (r = -0.172, p = 0.011), cf-PWV (r = 0.268, p < 0.001), and CT (r = -0.317, p < 0.001). The highest correlation was observed for CT that was significantly stronger than the respective correlation of cf-PWV (p < 0.001). In multivariate analysis, CT was a stronger determinant, compared to cf-PWV, of LVMI and LVH. It remains to be further explored whether CT has also a superior prognostic value beyond and above local or regional (segmental) estimates of pulse wave velocity.
PURPOSE: The contradictory long-term results following D2 lymphadenectomy have revealed the necessity for a more tailored lymphadenectomy in cases of gastric cancer. Among the patients who had undergone a modified D2 lymphadenectomy for gastric cancer, we further analyzed the subgroup in which histologically and immunohistochemically solitary lymph node metastases were detected. Classifying the primary tumors as towards to the lesser and towards to the grater curvature, we propose possible routes of lymphatic spread and possible clinical implications.
METHOD: Between January 2007 and December 2016, 212 patients suffering from gastric adenocarcinoma underwent a modified D2 lymphadenectomy. Solitary lymph node metastases were detected by histology in 14 patients (7 skip metastases) and by immunohistochemistry in an additional 10 patients (5 skip micrometastases).
RESULTS: The incidence of the histologically detected solitary lymph node metastases was 6.6% for the whole cohort, increasing to 11.3% with the use of immunohistochemistry. The incidence of the histologically detected skip solitary lymph node metastases was 3.3% for the whole cohort, increasing to 5.7% with the use of immunohistochemistry. Tumors of the lower and middle third of the stomach were equally drained both to the level I and II lymph node stations. However, tumors towards the lesser curvature were mainly drained in the level II lymph node stations (12 out of 19; 63%), while tumors towards the greater curvature were all drained in the level I lymph node stations (5 out of 5; 100%).
CONCLUSION: Primary gastric tumors towards the lesser curvature should be treated by a modified D2 lymphadenctomy. However, for tumors towards the greater curvature, a D1(+) lymphadenectomy always including the no. 7 & 9 lymph node stations complex, might be enough.
Beachrocks represent a significant paleo-environmental proxy because they can record both the vertical and the horizontal evolution of the shoreline. They have often been used to assess Holocene shoreline evolution and crustally induced Relative Sea-Level (RSL) changes in the Mediterranean Sea. In this paper, we used submerged beachrocks from Paros and Naxos Islands (Aegean Sea, Greece) to reconstruct the shoreline modification and provide new insights on the RSL evolution in central Cyclades. Paros and Naxos Islands are of great importance in terms of archaeological evidence of coastal occupation. However, the evolution of their coastlines was seldom explored. In this study, we coupled detailed underwater surveys, analysis of aerial photogrammetry, microstratigraphic analysis and luminescence dating to study beachrock outcrops found down to about 6 m below the present sea-level. We, then, spatially and chronologically constrained some major palaeogeographical changes of a number of coastal sectors of the two islands. Furthermore, the multiple analyses of beachrocks, sediment coring and archaeological data suggested that RSL rose by at least 3.8 m in the last 4.0 ka and that RSL variation in the last 2.0 ka did not exceed 2 m with respect to the present mean sea level.
The presence of human immunodeficiency virus type 1 (HIV-1) drug resistance among drug-naïve patients remains stable, although the proportion of patients with virological failure to therapy is decreasing. The dynamics of transmitted resistance among drug-naïve patients remains largely unknown. The prevalence of non-nucleoside reverse transcriptase inhibitors (NNRTI) resistance was 16.9% among treatment-naïve individuals in Greece. We aimed to investigate the transmission dynamics and the effective reproductive number () of the locally transmitted NNRTI resistance. We analyzed sequences with dominant NNRTI resistance mutations (E138A and K103N) found within monophyletic clusters (local transmission networks (LTNs)) from patients in Greece. For the K103N LTN, thewas >1 between 2008 and the first half of 2013. For all E138A LTNs, thewas >1 between 1998 and 2015, except the most recent one (E138A_4), where thewas >1 between 2006 and 2011 and approximately equal to 1 thereafter. K103N and E138A_4 showed similar characteristics with a more recent origin, higherduring the first years of the sub-epidemics, and a declining trend in the number of transmissions during the last two years. In the remaining LTNs the epidemic was still expanding. Our study highlights the added value of molecular epidemiology to public health.
AIMS: To project the impact of scaling-up oral anti-viral therapy and harm reduction on chronic hepatitis C (CHC) prevalence and incidence among people who inject drugs (PWID) in Greece, to estimate the relationship between required treatment levels and expansion of harm reduction programmes to achieve specific targets and to examine whether hepatitis C virus (HCV) elimination among PWID is possible in this high-prevalence setting. DESIGN: A dynamic discrete time, stochastic individual-based model was developed to simulate HCV transmission among PWID incorporating the effect of HCV treatment and harm reduction strategies, and allowing for re-infection following treatment. SETTING/PARTICIPANTS: The population of 8300 PWID in Athens Metropolitan area. MEASUREMENTS: Reduction in HCV prevalence and incidence in 2030 compared with 2016. FINDINGS: Moderate expansion of HCV treatment (treating 4-8% of PWID/year), with a simultaneous increase of 2%/year in harm reduction coverage (from 44 to 72% coverage over 15 years), was projected to reduce CHC prevalence among PWID in Athens by 46.2-94.8% in 2030, compared with 2016. CHC prevalence would reduce to below 10% within the next 4-5 years if annual HCV treatment numbers were increased up to 16-20% PWID/year. The effect of harm reduction on incidence was more pronounced under lower treatment rates. CONCLUSIONS: Based on theoretical model projections, scaled-up hepatitis C virus treatment and harm reduction interventions could achieve major reductions in hepatitis C virus incidence and prevalence among people who inject drugs in Athens, Greece by 2030. Chronic hepatitis C could be eliminated in the next 4-5 years by increasing treatment to more than 16% of people who inject drugs per year combined with moderate increases in harm reduction coverage.
BACKGROUND: As ancient Greeks started looking for deities that could fulfill the pragmatic needs of common people, local heroes started being mythologized and worshipped through cults.
METHODS: The most widespread such example was Asclepius, possibly a skilled war surgeon who followed military expeditions to Colchis and Troy. Our study investigates the possibility of the early neurosurgery to have been started inside Asclepieia by Asclepius and his followers.
RESULTS: Asclepius was worshipped at religious temples called Asclepieia where certain specific medical and surgical techniques were followed. The most advanced technique was skull trepanation, which was most likely done as an acute operation to release intracranial pressure. The contemporary Hippocratic corpus provided extensive descriptions of the technique, and archaeologic evidence has shown that many patients survived the operation.
CONCLUSIONS: Decompressive craniectomy techniques have been practiced for millennia but it is possible that they were first systematized as a neurosurgical innovation through the Ancient Greek religious cult followed in Asclepieia.
Within the context of Turkey's relationship with Israel, the 1950s are remembered largely as the decade when bilateral relations developed dramatically reflecting the US orientation of Adnan Menderes's foreign policy. On closer observation, however, one cannot fail to notice that there was more ebb than flow in Turkey's policy towards Israel which already assumed the double-faced profile (cold or reproachful in public/positive behind closed doors), which is usually associated with the next two decades. Drawing on substantial research in official US and British archives, this article explores the multiple considerations which informed the approach of the Menderes government towards Tel-Aviv. Crucially, it places the Turks’ approach within their broader Middle Eastern policy with the aim of showing that it was shaped not only by their relationship with their powerful ally, the United States, but also by the need to look after relations with neighbourly Arab regimes.
There has recently been a surge of interest in the physics and applications of broadband ultraslow waves in nanoscale structures operating below the diffraction limit. They range from light waves or surface plasmons in nanoplasmonic devices to sound waves in acoustic-metamaterial waveguides, as well as fermions and phonon polaritons in graphene and van der Waals crystals and heterostructures.We review the underlying physics of these structures, which upend traditional wave-slowing approaches based on resonances or on periodic configurations above the diffraction limit. Light can now be tightly focused on the nanoscale at intensities up to 1000 times larger than the output of incumbent near-field scanning optical microscopes, while exhibiting greatly boosted density of states and strong wave-matter interactions. We elucidate the general methodology by which broadband and, simultaneously, large wave decelerations, well below the diffraction limit, can be obtained in the above interdisciplinary fields.We also highlight a range of applications for renewable energy, biosensing, quantum optics, high-density magnetic data storage, and nanoscale chemical mapping.
Aims: In light of recent discoveries of pulsating ultraluminous X-ray sources (ULXs) and recently introduced theoretical schemes that propose neutron stars (NSs) as the central engines of ULXs, we revisit the spectra of eighteen well known ULXs, in search of indications that favour this newly emerging hypothesis. Methods: We examine the spectra from high-quality XMM-Newton and NuSTAR observations. We use a combination of elementary black body and multicolour disk black body (MCD) models, to diagnose the predictions of classic and novel theoretical models of accretion onto NSs. We re-interpret the well established spectral characteristics of ULXs in terms of accretion onto lowly or highly magnetised NSs, and explore the resulting parameter space for consistency. Results: We confirm the previously noted presence of the low-energy (≲6 keV) spectral rollover and argue that it could be interpreted as due to thermal emission. The spectra are well described by a double thermal model consisting of a "hot" (≳1 keV) and a "cool" (≲0.7 keV) multicolour black body (MCB). Under the assumption that the "cool" MCD emission originates in a disk truncated at the neutron star magnetosphere, we find that all ULXs in our sample are consistent with accretion onto a highly magnetised (B ≳ 1012 G) neutron star. We note a strong correlation between the strength of the magnetic field, the temperature of the "hot" thermal component and the total unabsorbed luminosity. Examination of the NuSTAR data supports this interpretation and also confirms the presence of a weak, high-energy (≳15 keV) tail, most likely the result of modification of the MCB emission by inverse Compton scattering. We also note that the apparent high-energy tail, may simply be the result of mismodelling of MCB emission with an atypical temperature (T) versus radius (r) gradient, using a standard MCD model with a fixed gradient of T r-0.75. Conclusions: We have offered a new and robust physical interpretation for the dual-thermal spectra of ULXs. We find that the best-fit derived parameters of our model, are in excellent agreement with recent theoretical predictions that favour super-critically accreting NSs as the engines of a large fraction of ULXs. Nevertheless, the considerable degeneracy between models and the lack of unequivocal evidence cannot rule out other equally plausible interpretations. Deeper broadband observations and time-resolved spectroscopy are warranted to further explore this newly emerging framework.
In light of recent discoveries of pulsating ULXs and recently introduced models placing neutron stars as the central engines of ULXs, we revisit the spectra of seventeen ULXs, in search of indications that favor this hypothesis. To this end we examined the spectra from XMM-Newton observations of all seventeen sources in our sample. For six sources, these were complimented with spectra from public NuSTAR observations. We demonstrate that the notable ({>}6 keV) spectral curvature observed in most ULXs, is most likely due to thermal emission, with T{>} 1keV. More importantly, we find that a double thermal model (comprised of a 'cool' and 'hot' thermal component) - often associated with emission from neutron star X-ray binaries - describes all ULX spectra in our list. We propose that the dual thermal spectrum is the result of accretion onto highly magnetized NSs, as predicted in recent theoretical models (Mushtukov et al. 2017). We further argue that this finding offers an additional and compelling argument in favor of neutron stars as prime candidates for powering ULXs, as has been recently suggested (King & Lasota 2016; King et al. 2017). In my talk I will discuss the implications of our interpretation along with its merits and shortcomings.
Hepatitis C virus (HCV) is an RNA positive strand virus, member of the Flaviviridae family. The HCV viral particle is composed of a capsid containing the genome, surrounded by an endoplasmic reticulum (ER)-derived lipid bilayer where E1 and E2 are assembled as heterodimers. However, different forms of viral particles have been identified in the serum of HCV-infected patients, including non-enveloped particles. Previous reports have demonstrated that HCV non-enveloped capsid-like particles (HCVne) can be generated by HCV core protein sequence. This sequence possesses a highly conserved $\Upsilon$ΧΧ$\Phi$ motif and distal di-leucine motifs that confer primary endocytosis signals, enabling HCVne to enter hepatic cells via clathrin-mediated endocytosis. Although HCV core's primary function is to encapsidate the viral genome, it also interacts with a variety of cellular proteins in order to regulate host cell functions such as gene transcription, lipid metabolism, apoptosis and several signaling pathways. In this report, we demonstrate that the YXX$\Phi$ motif of HCV core protein is crucial for the architectural integrity of the particulate form of HCVne. Moreover, we show that the YXX$\Phi$ motif in the HCV core sequence plays a pivotal role in the signaling events following HCVne clathrin-mediated endocytosis by inducing the AP-2 clathrin adaptor protein, which in turn redirect HCVne trafficking to the lipid droplets (LDs) via the endosomal-lysosomal pathway. HCVne and LDs co-localization affects the HCV life cycle by enhancing viral replication.
The presence of a supermassive binary black hole (BBH) central engine in OJ287 is revealed by impact flares which arise from the secondary impacting the accretion disk of the primary. These flares have been observed since 1913 from the study of old photographic plates and from recent observational campaigns, 9 events in total. In addition, the secondary induces flares by affecting the accretion rate of the primary. The records for the latter events start in 1900, and they have been observed for each of the 10 cycles since then. Because of orbital precession, the impact flares times do not follow any simple rule. However, since the BBH - accretion disk impact model was proposed in 1995, the optical flux behavior of OJ287 has become highly predictable. The latest predictions were given for the late 2015 - early 2017 season. These have now been verified. The impact flare started on 2015 November 25, during the Centenary of Einstein’s General Relativity, followed by induced accretion flares which peaked on 2016 March and 2016 October. The nine impact flares specify the two parameters of the standard accretion disk and the 6 parameters of the BBH orbit uniquely. The main remaining uncertainty has to do with the exact way the gravitational wave (GW) emission affects the orbit. The impact flare observations demand that the GW emission is a combination of the instantaneous and hereditary effects appearing at the Post Newtonian orders 2.5PN, 3.5PN and 4PN, and all of them have to be incorporated while modeling the dynamics of the central engine BBH in OJ287. Previously, only the standard 2.5PN “Newtonian” GW terms have been used. We develop a simplified way of incorporating the higher order General Relativistic effects and obtain revised estimates for various BBH parameters. The improved BBH dynamics makes specific predictions for the occurrences of the expected impact flares in future and thereby provide additional strong field tests of General Relativity.
The Aegean-west Anatolian orocline formed due to Neogene opposite rotations of its western and eastern limbs during opening of the Aegean back-arc basin. Stretching lineations in exhumed metamorphic complexes in this basin mimic the regional vertical-axis rotation patterns and suggest that the oppositely rotating domains are sharply bounded along a Mid-Cycladic lineament, the tectonic nature of which is enigmatic. Some have proposed this lineament to be an extensional fault accommodating orogen-parallel extension, while others have considered it to be a transform fault. The island of Paros hosts the only exposure of the E- to NE-trending lineations characterizing the NW Cyclades and the N-trending lineations of the SE Cyclades. Here, we show new paleomagnetic results from isotropic, ca. 16 Ma granitoids that intruded both domains and demonstrate that the trend difference resulted from post-16 Ma $\sim$90° clockwise and 10° counterclockwise rotation of the NW and SE blocks, respectively. We interpret the semiductile to brittle, low-angle, SE-dipping Elitas shear zone that accommodated this rotation difference to reflect the Mid-Cycladic lineament. We conclude a two-stage exhumation history for Paros that is consistent with regional Aegean reconstructions. Between ca. 23 and 16 Ma, the metamorphic rocks of Paros were exhumed from amphibolite-facies to greenschist-facies conditions along a top-to-the-N detachment. The Elitas shear zone then started to exhume the northwestern, clockwiserotating domain from below the southeastern, counterclockwise rotating domain since 16 Ma. From this, we infer that the Mid-Cycladic lineament is an extensional shear zone, consistent with geometric predictions that Aegean oroclinal bending was accommodated by orogennormal and orogen-parallel extension.
RN24_09a_P: Science, Technology, Innovation & Society II (Time: 01/Sep/2017: 11:00am-12:30pm) ABSTRACT: Virtual environments (VE) are virtual social spaces that provide powerful means for creating, activating and modifying virtual bodies—Avatars—without dependencies on biological factors,formal rules and explicit conventions. VE offer unlimited possibilities to create the desired body and express personal bodily preference in virtual sport spaces without restrictions regarding established roles and behavioural expectations. Such a VE is Second Life (SL) in which the user is represented by an Avatar. This study focuses on a virtual sport space: the Fitness Club of Second Life. It examines the rules and regulations of this virtual space along with the role of 26 Avatars as bodily representations, including their bodily behaviours-exercises-practices in the SL Fitness Club. The data for this study was selected through systematic observation of 26 Avatars (apx. 180 hours) during March, April and May 2015, followed by detailed descriptions of single phenomena. Regarding the structure of space and bodily behavior, the results indicate less differences between sport virtual spaces and sport physical spaces, the opposite of what we had originally assumed. According to the results, the Avatar Fitness Club appears to be a highly individualistic and narcissistic environment. Moreover, every user can perform his/her bodily activities in a rather liberating way, occasionally surpassing biological limitations. When the Avatars exercise they imitate the movements of the physical sport world, namely they mimic the physical body. Further studies are needed to show the influence of an Avatar’s performance-bodily exercises on the real user, the individual behind the computer screen. KEYWORDS: Avatars, Fitness Club, Second Life, bodily exercisesAlso see:https://www.conftool.pro/esa2017/index.php?page=browseSessions&print=head&form_session=1625
Virtual environments (VE) are virtual social spaces that provide powerful means for creating, activating and modifying virtual bodies—Avatars—without dependencies on biological factors,formal rules and explicit conventions. VE offer unlimited possibilities to create the desired body and express personal bodily preference in virtual sport spaces without restrictions regarding established roles and behavioural expectations. Such a VE is Second Life (SL) in which the user is represented by an Avatar. This study focuses on a virtual sport space: the Fitness Club of Second Life. It examines the rules and regulations of this virtual space along with the role of 26 Avatars as bodily representations, including their bodily behaviours-exercises-practices in the SL Fitness Club. The data for this study was selected through systematic observation of 26 Avatars (apx. 180 hours) during March, April and May 2015, followed by detailed descriptions of single phenomena. Regarding the structure of space and bodily behavior, the results indicate less differences between sport virtual spaces and sport physical spaces, the opposite of what we had originally assumed. According to the results, the Avatar Fitness Club appears to be a highly individualistic and narcissistic environment. Moreover, every user can perform his/her bodily activities in a rather liberating way, occasionally surpassing biological limitations. When the Avatars exercise they imitate the movements of the physical sport world, namely they mimic the physical body. Further studies are needed to show the influence of an Avatar’s performance-bodily exercises on the real user, the individual behind the computer screen.
We have determined and examined the astrometric data for 19 open clusters, ranging from the Hyades at just under 47pc to NGC 2422 at nearly 440pc. The clusters are : the Hyades, Coma Berenices, the Pleiades, Praesepe, alpha Per, IC 2391, IC 2602, Blanco 1, NGC 2451, NGC 6475, NGC 7092, NGC 2516, NGC 2232, IC 4665, NGC 6633, Collinder 140, NGC 2422, NGC 3532 and NGC 2547. (2 data files).
Data for GES are taken with the Fiber Large Array Multi-Element Spectrograph (FLAMES) on the VLT at the European Southern Observatory. FLAMES has two instruments, the medium-resolution multi-object spectrograph GIRAFFE and the high-resolution Ultraviolet and Visual Echelle Spectrograph (UVES). For intermediate-age OCs with prominent red clumps, GES targets are selected as follows: likely clump stars are observed with UVES, so that the most time-intensive targets are most likely to be members, followed by probable red giants if the clump is sparse. Main sequence stars down to V=19 are observed with GIRAFFE, using the HR9B setup primarily for stars of spectral type A to F and the HR15N setup for cooler stars. General GES target selection methods are outlined in Bragaglia et al. (in prep.). (6 data files).
Young plants of Ceratonia siliqua L., Myrtus communis L., Nerium oleander L., Rosmarinus officinalis L., Ligustrum japonicum Thunb. and Pittosporum tobira (Thunb.) Aiton were grown in long tubes as well in rhizotrons. After a period of acclimation to the conditions of the experimental construction under normal watering conditions, some plants were watered whereas other plants remained unwatered for a period of one month. During the studying period the plants have been observed and regular measurements of roots and above ground parts development were taken. The results show the resistance of the Mediterranean plants (C. siliqua, M. communis, N. oleander) to water deficit in comparison to plants that are often used in parks and urban horticulture (L. japonicum, P. tobira), whereas R. officinalis shows an intermediate stage of endurance to drought.
In this article, I explore the value of philosophy of science for history of science. I start by introducing a distinction between two ways of integrating history and philosophy of science: historical philosophy of science (HPS) and philosophical history of science (PHS). I then offer a critical discussion of Imre Lakatos’s project to bring philosophy of science to bear on historical interpretation. I point out certain flaws in Lakatos’s project, which I consider indicative of what went wrong with PHS in the past. Finally, I put forward my own attempt to bring out the historiographical potential of philosophy of science. Starting from Norwood Russell Hanson’s insight that historical studies of science involve metascientific concepts, I argue that philosophical reflection on those concepts can be (and, indeed, has been) historiographically fruitful. I focus on four issues (epistemic values, experimentation, scientific discovery and conceptual change) and discuss their significance and utility for historiographical practice.
The development of the students’ research competence in a Distance Postgraduate Program is the main question of our report. Its investigation was attempted through the study of the postgraduate students’ representations in the Module French as Foreign/International Language Program of Hellenic Open University. Particularly, the questionnaire sent to the students of this Program, focused on the role of Written Essays carried out during it, in terms of the development of students’ research competence.
The XMM-Newton survey of M31 revealed extended diffuse emission in the northern disk of M31, which is well correlated with the star-forming ring of the galaxy. The stellar population of this part of M31 has been extensively studied in the optical in the Panchromatic Hubble Andromeda Treasury (PHAT) survey. We have observed the northern disk of M31 in areas within the PHAT footprint in deep XMM-Newton pointings. We have thus obtained a map of the X-ray emission of the hot interstellar medium (ISM) in a spiral galaxy like our own on arcmin scales and a complete list of X-ray sources down to the confusion limit of a few 10^{34} erg/s, with variability and spectral information for most of the sources. We will present the first results of the study of the X-ray source population and that of the hot ISM.
Synetos A, Toutouzas K, Drakopoulou M, Stathogiannis K, Benetos G, Koutagiar I, Agrogiannis G, Patsouris E, Anagnostopoulos C, Cokkinos D, et al.ZOLEDRONIC ACID INHIBITS AORTIC VALVE CALCIFICATION: A PET/CT STUDY. Journal of the American College of Cardiology. 2017;69:1980.
Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα που έχει να αντιμετωπίσει σήμερα η εκπαιδευτική κοινότητα είναι αυτό του εκφοβισμού (bullying). Ερευνητικά δεδομένα υπογραμμίζουν ότι το φαινόμενο του εκφοβισμού στο σχολικό περιβάλλον ανατροφοδοτείται με έναν περίπλοκο τρόπο και είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με εξωσχολικούς παράγοντες όπως οι αλλαγές στη δομή της οικογένειας και στην ποιότητα των ενδο-οικογενειακών και διαπροσωπικών σχέσεων, η συνεχής και αυξανόμενη έκθεση των παιδιών στη βία τόσο αναφορικά με τα ΜΜΕ όσο και κατά την ενασχόλησή τους με συγκεκριμένα ηλεκτρονικά παιχνίδια κ.α. Από ένα μεγάλο αριθμό διερευνητικών προσεγγίσεων επισημαίνεται ότι η ποιότητα του σχολικού κλίματος, η σχολική συνοχή καθώς και ο άμεσα περιβάλλων χώρος του σχολείου παίζουν σημαντικό ρόλο στην εκδήλωση επιθετικών ενεργειών. Στον ελλαδικό χώρο, παρ’ όλο που έχουν πραγματοποιηθεί πολλές έρευνες για τον εκφοβισμό ως μορφή ενδοσχολικής βίας, δεν υπάρχουν ακόμα αρκετές μελέτες, που να διαπραγματεύονται και να διερευνούν το ζήτημα αυτό στις προοπτικές του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής (ΦΑ). Η παρούσα μελέτη –ως επιμέρους προσπάθεια μιας εν εξελίξει εμπειρικής έρευνας— βασίζεται σε ανασκόπηση της σύγχρονης ερευνητικής βιβλιογραφίας και έχει σκοπό να αναδείξει και να επισημάνει τους σημαντικότερους παράγοντες που συμβάλλουν στην εκδήλωση του εκφοβισμού στις προοπτικές του μαθήματος της ΦΑ στον ελληνικό χώρο. Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία το μάθημα ΦΑ συμβάλλει θετικά στην ομαλή κοινωνικοποίηση και ενσωμάτωση των μαθητών στο σχολείο. Στις προοπτικές αυτές επισημαίνεται ότι οι Καθηγητές/τριες Φυσικής Αγωγής διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία θετικού κλίματος εφαρμόζοντας στρατηγικές και προγράμματα διαχείρισης διαπροσωπικών σχέσεων και συγκρούσεων. Ωστόσο από την άλλη πλευρά όπως διαπιστώνεται από τις σχετικές με αυτό το ζήτημα έρευνες που πραγματοποιήθηκαν σε άλλες χώρες, οι αθλητικές ή παιγνιώδεις ομαδικές δραστηριότητες που κατ’ εξοχήν χρησιμοποιούνται ως εκπαιδευτικό εργαλείο στη ΦΑ, δημιουργούν ευκαιρίες για στοχοποίηση κάποιων μαθητών/τριών εξαιτίας, μεταξύ άλλων, κάποιων ατομικών χαρακτηριστικών (π.χ. σωματικό βάρος, σεξουαλικό προσανατολισμό, φύλο, μειωμένο επίπεδο κινητικών δεξιοτήτων) τόσο από τους συμμαθητές/τριες όσο και από τον εκπαιδευτικό της ΦΑ. Η στοχοποίηση αυτής της μορφής αναδεικνύεται ως ένας καταλυτικός και ουσιαστικός παράγοντας εκδήλωσης εκφοβιστικών συμπεριφορών. Όπως προκύπτει από τα διεθνή ερευνητικά δεδομένα η ΦΑ αποτελεί ένα μέσον –ανάλογα με τον τρόπο που το οργανώνουμε και το διαχειριζόμαστε— τόσο για την καλλιέργεια και εκδήλωση του φαινομένου του εκφοβισμού όσο και για την άμβλυνσή του.
ΒιβλιογραφικέςΠηγέςBejerot, S., J. Edgar & B.M. Humble, (2010), “Poor performance in physical education – a risk factor for bully victimization. A case–control study”. In Acta Pædiatrica, 100: 413–419
Hicky, C., H. (2008), “Physical education, sport and hyper-masculinity in schools”. In Sport, Education and Society, 13(2): 147-161
Kamberidou, I. (2012). New Realms of Agency: Promoting Peace Education and Gender Equity through Sport. In Sport Science and Physical Education, [Ed. Luminita Georgescu], Encyclopedia of Life Support Systems, Eolss Publishers, Oxford ,UK. Developed under the Auspices of UNESCO
Oliver, K.L. & M. Hamzeh (2010), “The boys won't let us play” fifth-grade mestizas challenge physical activity discourse at school”. In Research Quarterly for Exercise and Sport, 81(1): 38-51
Στην περίπτωση που ο χρήστης διαθέτει adobe acrobat ακολουθούν αναλυτικές οδηγίες με τον τρόπο ψηφιακής υπογραφής (digital sign) ενός pdf εγγράφου και συγκεκριμένα του εξαγόμενου pdf με την απογραφή του ΤΠΕ εξοπλισμού του σχολείου.
Το παρόν κείμενο εξετάζει συγκριτικά τα απαιτήματα-συμπεράσματα της θεωρίας του N. J. Spyman (1943) με την απόρρητη έκθεση (1945) του καθηγητού της Σορβόννης Alexandre Kojève προς τον στρατηγό Charles André Joseph Marie de Gaulle, περί δημιουργίας της ΕΚΑΧ και μετάπειτα ΕΟΚ και ΕΕ, υπό το φως της δημιουργίας μιας "Λατινικής Αυτοκρατορίας" αποτελουμένης από την προεξάρχουσα εις αυτήν Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία, με τις αποικίες τους, οι οποίες θα λειτουγούσαν ως ενδιάμεση ζώνη ασφαλείας μεταξύ της "Αγγλοσαξωνικής Αυτοκρατορίας" και τις Σλαβοορθοδόξου Σοβιετικής Αυτοκρατορίας.
Εισαγωγή:. Στηv Πετοσφαίριση η αγωνιστική απόδοση εξαρτάται από την επίδοση των αθλητών στις τεχνικές δεξιότητες του παιχνιδιού (Marcelino, Mesquita, & Alfonso, 2008) και η αθλητική επιτυχία μπορεί να ποσοτικοποιηθεί με βάση την αγωνιστική απόδοση (Lobietti, Michele, & Merni, 2006). Με τη χρήση δεδομένων από μία αγωνιστική περίοδο, βρέθηκε υψηλή συσχέτιση μεταξύ της αγωνιστικής επιτυχίας (σύνολο πόντων σε πρωτάθλημα), με το άθροισμα των δεικτών αποτελεσματικότητας σερβίς και επίθεσης (Drikos, Kountouris, Laios, & Laios, 2009). Η παρούσα μελέτη εξετάζει την αγωνιστική επιτυχία (τελική κατάταξη στην 1η τετράδα της κανονικής περιόδου) σε σχέση με την αγωνιστική απόδοση, στη διάρκεια 11 συνεχών αγωνιστικών περιόδων του πρωταθλήματος Πετοσφαίρισης Ανδρών Ελλάδος. Μέθοδος:. Τα δεδομένα προήλθαν από την καταγραφή της αγωνιστικής απόδοσης των ομάδων (Ν=131), που συμμετείχαν στις κανονικές αγωνιστικές περιόδους (2005- 6 έως 2015-16) των πρωταθλημάτων Α1 κατηγορίας Ανδρών, σε τέσσερις βασικές τεχνικές δεξιότητες του παιχνιδιού (επίθεση, σερβίς, υποδοχή σερβίς και μπλοκ). Η αξιολόγηση της εκτέλεσης των τεχνικών δεξιοτήτων πραγματοποιήθηκε με τακτική κλίμακα 6 επιπέδων. Η αξιοπιστία μεταξύ των βαθμολογητών ελέγχθηκε με σταθμισμένο δείκτη Κ Cohen και ήταν Adjusted Κ= .85, πολύ καλή (Altman, 1991). Η στατιστική επεξεργασία των δεδομένων έγινε μέσω πολυμεταβλητής ανάλυσης διακύμανσης και διακριτής ανάλυσης, για τον προσδιορισμό των διαφορών ανάμεσα στις ομάδες των θέσεων 1-4, 5-8 και 9-12 και των δεξιοτήτων που κατατάσσουν με επιτυχία τις παρατηρήσεις. Αποτελέσματα:. Υπήρξε στατιστικά σημαντική διαφορά των μέσων όρων στις ομάδες 1-4 σε σχέση με τις υπόλοιπες, σε όλες τις τεχνικές δεξιότητες, εκτός από την υποδοχή σερβίς και στις ομάδες 5-8 με τις αντίστοιχες 9-12 στην επίθεση μετά από υποδοχή σερβίς και στo μπλοκ. Οι μεταβλητές με συντελεστή συσχέτισης >|.3| με τη διαχωριστική συνάρτηση, ήταν οι δείκτες αποτελεσματικότητας σερβίς (-.42), επίθεσης μετά από υποδοχή σερβίς (.90), επίθεσης μετά από άμυνα (.60) Η διαχωριστική συνάρτηση κατέταξε με επιτυχία για το σύνολο του δείγματος το 72% των παρατηρήσεων Για τις θέσεις 1-4 η επιτυχημένη κατάταξη ήταν 87,5%, ενώ για τα γκρουπ 5-8 και 9-12 ήταν 65% αντίστοιχα.Συμπεράσματα: Οι ομάδες των θέσεων 1-4 αποδίδουν καλύτερα σε όλες τις δεξιότητες που κατακτούν πόντο. Η αγωνιστική επιτυχία μπορεί να ερμηνευθεί με τη χρήση των δεικτών αποτελεσματικότητας, λόγω της καλής προσαρμογής του μοντέλου.
Χρυσανθοπούλου Βασιλική. Εισαγωγικό Σημείωμα. In: Βάλτερ Πούχνερ, Κάρπαθος. Το νησί της ποίησης και της επιστήμης. Αθήνα: Εκδόσεις Γρηγόρη; 2017. pp. 9-14.
Η παρούσα επιστημονική δημοσίευση, αποτελεί εφαρμογή απλών και σύνθετων γεωπολιτικών δεικτών, των τεσσάρων γεωπολιτικών πυλώνων στη μεθοδολογία της συστημικής γεωπολιτικής αναλύσεως. Ως περίπτωση εξετάζεται η Συριακή Κρίση.
Η συνδρομή μας στην παρούσα πρωτότυπη εισήγηση και εργασία με κριτές στον εν λόγω συνέδριο στην Αθήνα έγκειται στην επισήμανση της ανάγκης για τη διδασκαλία της ηθικής και της ακεραιότητας στην έρευνα γενικά, και της ακεραιότητας του ερευνητή ειδικά, στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.SBN 978-960-466-174-9,
Γίνεται σήμερα λόγος για την αλλαγή στο μάθημα των Θρησκευτικών στην Ελλάδα. Η συζήτηση για το θέμα έχει ξεκινήσει από τη δεκαετία του 1990 και η αλλαγή έχει γίνει από τον Σεπτέμβριο του 2016 με τη δημοσίευση σε ΦΕΚ των Προγράμματα Σπουδών Δημοτικού-Γυμνασίου και Λυκείου(στο εξής ΠΣ) και με την εφαρμογή τους ή μη εφαρμογή τους τησχολική αυτή χρονιά. Γνωρίζουμε, βέβαια όλοι και όλες ότι με την προσωπική αντίδραση του Αρχιεπισκόπου της Εκκλησίας της Ελλάδας κ. Ιερώνυμου (Κουκουνάρας Λιάγκης, 2016), της οποίας το χρονικό αδυνατούμε εδώ να αναλύσουμε, διενεργήθηκε διάλογος μεταξύ Πολιτείας και Εκκλησίας τους προηγούμενους μήνες και μετά από αναθεώρηση, θα προκύψουν νέες δημοσιεύσεις σε ΦΕΚ των δύο ΠΣ και θα ισχύσουν τη σχολική χρονιά 2017-18. Παράλληλα γνωρίζουμε ότι ομάδες εμπειρογνωμόνωντων δύο ΠΣ και εκπαιδευτικών της τάξης από την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση εργάσθηκαν αμισθί και συνέθεσαν Φακέλους Μαθητή με διδακτικό υλικό, για κάθε τάξη Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου, σύμφωνα με τις παιδαγωγικές και διδακτικές αρχές των νέων ΠΣ και αυτοί θα δοθούν στους μαθητές και μαθήτριες τη νέα σχολική χρονιά.Τέλος, από τον διάλογο Πολιτείας και Εκκλησίας προέκυψε ρητή διαβεβαίωση της Πολιτείας ότι με την αλλαγή των ΠΣ υφίσταται το εκπαιδευτικό, παιδαγωγικό και πολιτικό περιβάλλον όχι μόνο για τη διατήρηση της υποχρεωτικότητας του μαθήματος, αλλά και για τη συμπερίληψή του στα βασικά και υποχρεωτικά μαθήματα του νέου Λυκείου, που θα ισχύσει τα επόμενα χρόνια.
Με το εγχείρημά μας αυτό προσπαθήσαμε να δώσουμε μια γενεαλογική διάσταση στην αφήγηση της ιστορίας της εκπαίδευσης. Αναφερθήκαμε σε δομικά ζητήματα (οικονομικοί και κοινωνικοί μετασχηματισμοί), σε θεσμικές ρυθμίσεις (κατασκευή της εκπαίδευσης μέσα από την απόσχισή της από άλλο προϋπάρχοντα θεσμό), σε πολιτικά προβλήματα, σε ιδέες που διαμορφώθηκαν από συγκεκριμένους διανοούμενους, σε συγκεκριμένες συνθήκες (είτε προσωπικές, είτε ευρύτερες).
Προφανώς, η ιστορία δεν είναι πλήρης, με την έννοια ότι δεν αναφερθήκαμε σε «όλα» όσα συνέβησαν, δεν αναφέραμε όλους όσοι ενεπλέκησαν, δεν επιμείναμε σε κάθε λεπτομέρεια. Αυτό είναι ούτως ή άλλως αδύνατο. Η ιστορική αφήγηση είναι ένα νοηματικό σχήμα που καλύπτει υπό μία θεώρηση το παρελθόν. Είναι αδύνατο να γράψει κανείς για «όλα» όσα συνέβησαν: αν το κάνει θα είναι μια απλή γεγονοτογραφία. Αν επιχειρήσει να ερμηνεύσει, τότε αναγκαστικά θα περιοριστεί σε κάποια από τα συμβάντα (θα τα αναδείξει, δηλαδή, ως ιστορικά τεκμήρια). Άρα, εκ των πραγμάτων, δεν χρειάζεται να αναφερθεί σε «όλα».
Αυτό που μπορούμε να δούμε ως ένα πρώτο συμπέρασμα μέσα από αυτό το αφήγημα της εκπαίδευσης είναι ότι η ανάγκη του ανθρώπου για να προσδιοριστεί είναι σημαντική, και αυτό προσπάθησε να κάνει στο διάβα της ιστορίας. Η εκπαίδευση φαίνεται να δίνει εκείνα τα στοιχεία της ταυτότητάς μας, με τα οποία αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας, τους άλλους, το πλαίσιο στο οποίο κινούμαστε. Αυτή η ταυτότητα, ωστόσο, είναι, όπως διαμορφώνεται μέσα από την εκπαίδευση, μια επιβαλλόμενη ταυτότητα: εμπεριέχει προγενέστερες ρυθμίσεις, ρυθμίσεις άλλων σύγχρονών μας. Εμπεριέχει, όμως, και τις δικές μας προθέσεις, προτιμήσεις, ανάγκες, διαθέσεις.
Εν κατακλείδι, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η εκπαίδευση είναι ο χώρος όπου διαμορφώνεται διαλεκτικά (άρα και συγκρουσιακά) η ταυτότητά μας: είναι ένα διαρκές «γίγνεσθαι», στο οποίο συμμετέχουμε. Όσο πιο πολύ συμμετέχουμε, τόσο περισσότερο ολοκληρώνεται, εμπλουτίζεται, εμβαθύνεται η ταυτότητά μας. Συνεπώς, η εκπαίδευση είναι το ιδανικό πεδίο στο οποίο μπορεί να βρει έκφραση η «πράξη» (praxis), η πολιτική πράξη της διαπραγμάτευσης με τη γνώση.
Καμπερίδου, Ειρήνη (2017). Κοινωνικό κεφάλαιο, φύλο και αθλητισμός: από την ‘έμφυλη κόπωση’ στην έμφυλη ενέργεια. Εισήγηση στην ΗΜΕΡΙΔΑ ΦΥΛΟ & ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ. Ημερομηνία διοργάνωσης: Τετάρτη 15 Νοεμβρίου 2017, ώρα 9:30. Τόπος διεξαγωγής: Κέντρο Διάδοσης Ερευνητικών Αποτελεσμάτων (ΚΕΔΕΑ), ΑΠΘ. Διοργάνωση της Επιτροπής Φύλου & Ισότητας του ΑΠΘσε συνεργασία με την Πανελλήνια Ένωση για την Προώθηση των Γυναικών στον Αθλητισμό και τα Σπορ (ΠΕΠΓΑΣ) & το Πανελλήνιο Αθλητικό Σωματείο Γυναικών ‘ΠΑΣΓ ΚΑΛΛΙΠΑΤΕΙΡΑ’Υπό την αιγίδα του ΤΕΦΑΑ – ΑΠΘ. (upcoming in Nov. 15, 2017).
Lianos-Liantis E. Οι Κοινότητες των Ελλήνων Εβραίων. In: Γνωρίζοντας και διδάσκοντας για τον Ιουδαϊσμό μέσα από τη συνύπαρξη Χριστιανών και Εβραίων στην Ελλάδα . Αθήνα: Διορθόδοξο Κέντρο της Εκκλησίας της Ελλάδος ; 2017.
Σπέγγα, Α., Καμπερίδου, Ει., & Πατσαντάρας, Ν. (2017). "Παράγοντες που επηρεάζουν τη συμμετοχή των μαθητριών Γυμνασίου και Λυκείου στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής / Factors that influence female high school and junior high school students’ participation in physical education classes". Ανακοίνωση στα πρακτικά του 4ου Συνεδρίου Αθλητικής Επιστήμης «Η Φυσική Αγωγή και ο Αθλητισμός στο Σύγχρονο Κόσμο: Παιδεία - Κοινωνία – Πολιτισμός», σελ. 99. Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού (ΣΕΦΑΑ), Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ).
Οι έρευνες της έμφυλης διάστασης του κοινωνικού κεφαλαίου, μολονότι περιορισμένες, δείχνουν ότι οι γυναίκες παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και αναπαραγωγή του, αναλαμβάνοντας κυρίως εθελοντικές δράσεις κοινωνικής προσφοράς και δράσεις κοινωνικής επιχειρηματικότητας που συντελούν καταλυτικά στην κοινωνική και οικονομική ευημερία. Επιπρόσθετα τα αποτελέσματα μεγάλου αριθμού ποιοτικών ερευνών, οι οποίες επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους στις αλληλεπιδράσεις μεταξύ φύλου, αθλητισμού και επιχειρηματικότητας, δείχνουν μια θετική συσχέτιση μεταξύ των παραμέτρων αθλητική εμπειρία και επιτυχημένη ηγεσία. Η διερευνητική αυτή προσπάθεια προσεγγίζει τον αθλητισμό στις προοπτικές της θεώρησης περί κοινωνικού κεφαλαίου. Βασιζόμενη σε μια ενδελεχή ανασκόπηση της διεθνούς σχετικής βιβλιογραφίας, και στα αποτελέσματα ποιοτικής έρευνας (8 ημι-δομημένες συνεντεύξεις) που διενεργήθηκε το 2016-2017, στοχεύει να εξηγήσει το ζήτημα της υποεκπροσώπησης των γυναικών όσον αφορά στις θέσεις διοικητικής ευθύνης στους αθλητικούς θεσμούς και κυρίως να αναδείξει τα εμπόδια που λειτουργούν καταλυτικά για την εμφάνιση αυτής της υποεκπροσώπησης. Επικεντρώνει το ενδιαφέρον της στη γυναικεία συμμετοχή, που κατά κανόνα παραμένει μια ανεκμετάλλευτη πηγή κοινωνικής ενέργειας και η οποία υπό συνθήκες μπορεί να διευκολύνει ποικίλες διαδικασίες κοινωνικής ενσωμάτωσης. Επίσης διερευνά πιθανούς συσχετισμούς μεταξύ αθλητικής εμπειρίας και επιχειρηματικής δραστηριότητας. Υποκείμενα της έρευνας ήταν οκτώ εν ενεργεία και πρώην Ελληνίδες αθλήτριες, πρωταθλήτριες, ολυμπιονίκες και ακτιβίστριες—που έχουν διαπρέψει στην αθλητική ηγεσία και στο αθλητικό επιχειρείν. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ο αθλητισμός προάγει δεξιότητες που είναι σημαντικές για την επιχειρηματικότητα και την ανάληψη δραστηριοτήτων διοικητικής μέριμνας και ευθύνης. Ωστόσο οι γυναίκες που ενεργοποιούνται στο χώρο του αθλητισμού και επιδιώκουν να αναρριχηθούν σε θέσεις διοικητικής ευθύνης ή να ασκήσουν επιχειρηματικότητα στον χώρο αυτό, έχουν να υπερβούν πολλά εμπόδια. Μεταξύ άλλων επισημαίνονται: (1) οι προκαταλήψεις και τα στερεότυπα που ακόμα είναι κυρίαρχα και προκύπτουν από τις ανδροκεντρικές καταβολές του αθλητισμού, (2) η έλλειψη γυναικών μεντόρων, (3) η έλλειψη γυναικών προτύπων, (4) οι άνισες ευκαιρίες εξέλιξης στην αθλητική ηγεσία σε σύγκριση με τους άνδρες, (5) η έλλειψη ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και ιδιωτικής/οικογενειακής ζωής. Απάντηση σε αυτή την υποεκπροσώπηση αποτελούν προγράμματα που προωθούν, προβάλλουν, και δημιουργούν γυναίκες μέντορες και κοινωνικά πρότυπα όπως εκείνο της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής (ΕΟΕ) και του Συλλόγου Ελλήνων Ολυμπιονικών (ΣΕΟ) «Κάνουμε Χώρο για περισσότερες γυναίκες στην Αθλητική Συμμετοχή, την Προπονητική Καθοδήγηση, και ειδικά τη Διοικητική Στελέχωση».
Λέξεις κλειδιά: κοινωνική ενσωμάτωση, φύλο, αθλητισμός, ηγεσία, επιχειρηματικότητα, «έμφυλη κόπωση» (gender fatigue), «σπατάλη ταλέντου» (wastage of talent), «καμπύλη ηλιθιότητας» (StupidCurve), εξισορρόπηση επαγγελματικής και ιδιωτικής ζωής
Καμπερίδου, Ειρήνη (2017). Το Ανεκμετάλλευτο Κοινωνικό Κεφάλαιο του Αθλητισμού: Η Γυναίκα Αθλήτρια. Δεύτερη Έκδοση Βιβλίο Πρακτικών του 4ου Συνεδρίου Αθλητικής Επιστήμης «Η Φυσική Αγωγή και ο Αθλητισμός στο Σύγχρονο Κόσμο: Παιδεία - Κοινωνία – Πολιτισμός», σελ. 33-37. Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ).............................................................:
ΠΕΡΙΛΗΨΗ -- ABSTRACT
Οι έρευνες της έμφυλης διάστασης του κοινωνικού κεφαλαίου, μολονότι περιορισμένες, δείχνουν ότι οι γυναίκες παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και αναπαραγωγή του, αναλαμβάνοντας κυρίως εθελοντικές δράσεις κοινωνικής προσφοράς και δράσεις κοινωνικής επιχειρηματικότητας που συντελούν καταλυτικά στην κοινωνική και οικονομική ευημερία. Επιπρόσθετα τα αποτελέσματα μεγάλου αριθμού ποιοτικών ερευνών, οι οποίες επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους στις αλληλεπιδράσεις μεταξύ φύλου, αθλητισμού και επιχειρηματικότητας, δείχνουν μια θετική συσχέτιση μεταξύ των παραμέτρων αθλητική εμπειρία και επιτυχημένη ηγεσία. Η διερευνητική αυτή προσπάθεια προσεγγίζει τον αθλητισμό στις προοπτικές της θεώρησης περί κοινωνικού κεφαλαίου. Βασιζόμενη σε μια ενδελεχή ανασκόπηση της διεθνούς σχετικής βιβλιογραφίας, και στα αποτελέσματα ποιοτικής έρευνας (8 ημι-δομημένες συνεντεύξεις) που διενεργήθηκε το 2016-2017, στοχεύει να εξηγήσει το ζήτημα της υποεκπροσώπησης των γυναικών όσον αφορά στις θέσεις διοικητικής ευθύνης στους αθλητικούς θεσμούς και κυρίως να αναδείξει τα εμπόδια που λειτουργούν καταλυτικά για την εμφάνιση αυτής της υποεκπροσώπησης. Επικεντρώνει το ενδιαφέρον της στη γυναικεία συμμετοχή, που κατά κανόνα παραμένει μια ανεκμετάλλευτη πηγή κοινωνικής ενέργειας και η οποία υπό συνθήκες μπορεί να διευκολύνει ποικίλες διαδικασίες κοινωνικής ενσωμάτωσης. Επίσης διερευνά πιθανούς συσχετισμούς μεταξύ αθλητικής εμπειρίας και επιχειρηματικής δραστηριότητας. Υποκείμενα της έρευνας ήταν οκτώ εν ενεργεία και πρώην Ελληνίδες αθλήτριες, πρωταθλήτριες, ολυμπιονίκες και ακτιβίστριες—που έχουν διαπρέψει στην αθλητική ηγεσία και στο αθλητικό επιχειρείν. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ο αθλητισμός προάγει δεξιότητες που είναι σημαντικές για την επιχειρηματικότητα και την ανάληψη δραστηριοτήτων διοικητικής μέριμνας και ευθύνης. Ωστόσο οι γυναίκες που ενεργοποιούνται στο χώρο του αθλητισμού και επιδιώκουν να αναρριχηθούν σε θέσεις διοικητικής ευθύνης ή να ασκήσουν επιχειρηματικότητα στον χώρο αυτό, έχουν να υπερβούν πολλά εμπόδια. Μεταξύ άλλων επισημαίνονται: (1) οι προκαταλήψεις και τα στερεότυπα που ακόμα είναι κυρίαρχα και προκύπτουν από τις ανδροκεντρικές καταβολές του αθλητισμού, (2) η έλλειψη γυναικών μεντόρων, (3) η έλλειψη γυναικών προτύπων, (4) οι άνισες ευκαιρίες εξέλιξης στην αθλητική ηγεσία σε σύγκριση με τους άνδρες, (5) η έλλειψη ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και ιδιωτικής/οικογενειακής ζωής. Απάντηση σε αυτή την υποεκπροσώπηση αποτελούν προγράμματα που προωθούν, προβάλλουν, και δημιουργούν γυναίκες μέντορες και κοινωνικά πρότυπα όπως εκείνο της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής (ΕΟΕ) και του Συλλόγου Ελλήνων Ολυμπιονικών (ΣΕΟ) «Κάνουμε Χώρο για περισσότερες γυναίκες στην Αθλητική Συμμετοχή, την Προπονητική Καθοδήγηση, και ειδικά τη Διοικητική Στελέχωση».
Λέξεις κλειδιά: κοινωνική ενσωμάτωση, φύλο, αθλητισμός, ηγεσία, επιχειρηματικότητα, «έμφυλη κόπωση» (gender fatigue), «σπατάλη εσωτερικού ταλέντου» (wastage of internal talent), «καμπύλη ηλιθιότητας» (StupidCurve), εξισορρόπηση επαγγελματικής και ιδιωτικής ζωής, γεφυρώνοντας το έμφυλο χάσμα
-Βλ. ολόκληρο το άρθρο / full pdf at http://www.tinyurl.com/k69yg56 στις σελίδες 31-40.
-UoA scholar: Το Ανεκμετάλλευτο Κοινωνικό Κεφάλαιο του Αθλητισμού: Η Γυναίκα Αθλήτρια , και στο
-RG: https://www.researchgate.net/publication/316990102_To_Anekmetalleuto_Koinoniko_Kephalaio_tou_Athletismou_E_Gynaika_Athletria
